Zu zera bidia, egia eta bizitza

Aldave, Joaquin

 Uskeriyak jarraituz

 onda naizenian,

 lotsatuta jartzen naiz,

 Jauna, zure aurrian.

 Arima daukat illa

 legortesunian.

 Gañezka dauzkat kezkak

 biyotz barrunian.

 ¿Noraño iges egiñ nun

 zure ondotikan

 gaixtakeriya edanaz

 alde guztitikan?

 Nere itxumen beltzkak

 ez dauka izenikan.

 Esku utsakiñ nator

 ona gaberikan.

 Eznaiz asko ibilli

 zure bidietan

 asi banintan ere

 gazte denboretan.

 Erre nitun eguak

 txorakeriyetan.

 Oraiñ ezer eza naiz

 neronen kaltetan.

 Alako eran nabill

 igeska aspalditik.

 Zu beti neri deika

 biyotz biyotzetik.

 Ni beti entzun gogorra

 ajola gaberik.

 ¿Mereziko ote det

 zure errukirik?

 Gaurtik aurrera, Jauna,

 ez nik olakorik.

 Artuko det damua

 egiz umilldurik.

 Berriz zure bidetan

 gogoz ibillirik...

 ¡Iñor ez da galduko

 zukiñ dabillenik!

 Bizkor bizkor jeikita

 joko diot lanari

 alde batera eman ta

 nagikeriyari.

 Emango diot eskua

 Eleiza lanari,

 ta ejenplu ona beti

 anai urkoari.