inprimatu
Zu bakarrik, Jauna, zera gure itxaropena
Izenburua:
Zu bakarrik, Jauna, zera gure itxaropena
Sinadura:
Aldabe, Joakin
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Aldabe, Joakin

Argitalpena:
El Bidasoa.
Urtea:
1961
Argitalpenaren urtea:
17
Alea:
822.zk.
Orrialdea:
[9]

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


Zu bakarrik, Jauna, zera gure itxaropena

 

Aldave, Joaquin

 

 Aurten Apillak ondratu gaitu

 ainbat euri nastuetan.

 ¿Zer da urratu ta eten zaiguna

 goialdeko goibeletan?

 Euri zaparra izugarriyak...

 ¡ez dira erori txantxetan!

 Kontu atera gaudela legez

 egualdi on bezperetan.

 

 Entzuna degu gure denboran

 dala San Markos astia

 artok lurretan azpiratzeko

 aintziñekua obia.

 Ezdakit iñork aurten ereindun

 lurretan sartuz goldia.

 Badago ugari nun nai oraintxe

 marrakullu ta baria.

 

 Ebangelari onen egunez

 kristau erriya bilduta,

 Parroque aldetik ermita aldera

 egiñ oi du bueltaxketa.

 Gora bidian, errobatibak,

 ¡maitagarri elkarketa!,

 goiko laguntza eskatuz danok.

 ¡Eztitsua dan abesketa!

 

 Emazaiguzu, gure Jaun maite,

 animaren osasuna.

 Emazaiguzu nai dezun neurri

 bizitzeko biar deguna.

 Aldendu zazu gure artetik

 kaltegarriya zaiguna.

 Ezarri ondo gure artian

 sendo dan osotasuna.

 

 Bedeinka,Jauna,gure lurraldei

 azi, landare ta lanak.

 Babextu zure itxalpe azpiyan

 zure morroia garanak.

 Ariñdu itzatzu gogor zaizkigun

 izerdi neke aztunak.

 Geitu mesede ta grazi iturri

 onuragarri diranak.

 

 Meza donea entzun ondoren,

 danak nor beren etxera,

 Jaunen eskutan utzi ondoren

 etorkizun gertaera.

 Ikusten degu arlotia dala

 t'exkaxa gure izaera.

 Jaungoikua degu gauz on guztiyei

 azken muga t'asiera.

 


inprimatu