|
Ni naiz artzai ona
Aldave, Joaquin
Artzai ona bazera,
bazkatu ongi ardiyak.
Ernai beti iduki
belarri eta begiyak.
Ikusi ongi nun dauden
larra eta sasiyak,
etsai maltzurrak nun nai
zure soron jarriyak.
Zenbat oitura daude
arimentzat pozoyak,
kristaubentzat dirana
zikiņkeri ta erdoyak.
Gaiztakeri askoren
beltztasun eta loyak
gaņezkatu dituzte
ustelduz bia-goyak.
Amar Mandamentuaz
mintza zaite korajez.
Ez bat artu ta bestek
utzi bildur ta errazez.
Ardi asko dauzkatzu
gose, gaxo ta oņazez.
Azaldu zazu egiya
nai badezu egon pakez.
Ezautu itzatzu ardiyak
bakoitza bere izenez.
Ibilli beren billa
dabiltzanian okerrez.
Egiņ deadar ta txixtu
ibilltzeko zuzenez,
konseju, erregu, deya,
estu, biar bada ordenez.
Zure erruz ardiya
erori da zulora?
Nora joko du andik?
Nora joko du, nora?
Eziņ lezake gajok
ankik mugitu iņora.
Erori da betiko
leiza illun laņera.
Ura galdu ta zure
arekiņ bat bazuaz
ixilldu zeralako
zure kulpa ta erruaz.
Zakur mutuen eran
tsaunkatu etzera oiuaz.
Betiko egongo zera
jantzirik ke ta suaz.
Baņan marru egiņ ta
ezbazaituzte entzuten,
zoriona zuk badezu
ta aiek dira galdutzen
beren erru bakarrek
Infernuan amiltzen.
Egiņ marru, garrexi
adimenak aztintzen.
Maite dituzu ardiyak?
Dituzu ongi bazkatzen?
Otsua etortzen danian,
ez dezu iges egiten?
Artzai ontzat ardiyak.
zaituzte zu ezautzen?
Ardi gaxok nola nai
dira zulora etortzen!
Ardi gaxuarentzat
egiņ babes eskua,
ta sartu ez dedilla
kaltegarri otsua.
Artu zure sorbaldan
ardi erren, maingua.
Geriztu itzazu, Jauna
datorrenian negua.
Eguzki geitxo danian
izan zaitez itzala.
Sendagille izan zaite;
izan zaite apala.
Ardiya dezu, Jauna,
oso izate argala.
Ardi maitagarriya
maite anai bezela.
Baziņake artzaya
lotan noiz nai zaudena;
zure goxo ta epelian
poza artzen dezuna;
ardiyen kezkik gabe
zuretzat on zerana;
begiratu ta urruti
ikusten ez dezuna.
zurekoi, entzun gogor;
gozorikan gabia;
ez jakiņ; uste aundiko;
txalo soņu zalia;
beti eskua, zabal;
egiz diru gosia...
itziņake izango
iņorgatik maitia.
|
