inprimatu
Emen erriko jaiak, Tajo din-dan kanpayak
Izenburua:
Emen erriko jaiak, Tajo din-dan kanpayak
Sinadura:
Aldabe, Joakin
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Aldabe, Joakin

Argitalpena:
El Bidasoa.
Urtea:
1966
Argitalpenaren urtea:
3
Alea:
130.zk.
Orrialdea:
33

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


Emen erriko jaiak, tajo din-dan Kanpayak

 

Aldave, Joaquin

 

 Fiestak dirala ta mintza zaite.

 Asmatu itzatzu zuk berrik.

 Beti ta beti lelo berian

 artzen naute kezka, larrik.

 Ondotxo ituzte erritar guztik

 lengo ber-bera ikasik.

 Obia nuke ixill egotia

 idatzi gabe nik itzik.

 Ondoren berri eskaxek datoz.

 Orra nik esan aurretik.

 

 Aurtengo fiestak emen ditugu!

 argiz bete t'apainduak.

 Bezperatikan entzungo dira

 kanpai durrunda soņuak.

 Gaztien poza lertu zeriyan,

 Ąaufa! irrintzi oiuak.

 Etxeko andriak sukalde txokon

 muntoika ollo ta ollaxkuak.

 ORIO erriyan etziok txantxik,

 maya zeudek ornituak.

 

 Urtero-urtero datoz San Pedrok

 Garagarrill azkenian.

 Bota du urtiak bere erdiya

 sartuz Uda barrunian.

 Baserritarrak ereiņ dituzte

 aziyak giru onian.

 Kale langillek orobat daude

 erriko jaien pozian.

 Ta danok, gazte ta zarra gaude

 besta eder ametsian.

 

 Umetxok, oso maite zaituztet,

 garbitasun ispillua.

 Zuek ere, noski, badabilltzkizue

 iskanbilla ta ixtillua.

 Amets ugari, egon eziņa,

 iņun eziņ kabitua.

 Badago zuentzat ongi erratua

 aseraztego gogua

 ainbat jostallu, tirakidoya

 buruz ta ongi prestatua.

 

 Iru egunez kunplitzen dira

 kunpli leizken kapritxuak.

 Poltxikuak ere ariņetzen dira;

 laxter onela ustuak.

 Etzaigu ajolik, langillia gera

 lanian ongi trebetuak.

 Kolpe emendik ta kolpe andik

 egite itugu moduak.

 Ez dira egoten gure patrika

 egundaņo agortuak.

 

 San Pedro jaia dirala eta,

 atozte, erbestekuak.

 Ikusi zeņem apaņ ta txukun

 dauzkagun gure txokuak.

 Zuen gustoko izango oi dira

 gure janari otorduak,

 biter, txakoliņ, txanpaņ, zerbeza,

 ta ez nola naiko arduak.

 Gero gaņetik kape kopakiņ,

 ta ezpaņetako puruak.

 

 Kalen zarata ta umore ona,

 arpegi alai t'argituak.

 Neskatx gaztia jantzi Ąnola ez!

 ta modara orraztuak.

 Mutillak berriz arroxkatuta

 goi goraņo ariņduak.

 Errespetoko andre gizona,

 erokeriņ ikuituak.

 Aundi ta txiki, mundu guztiya

 aundi biarrez aizatuak.

 

 Jaia egunak igaro ondoren

 armoni on ta pakian,

 arrantzalien sendi maitia

 jartzen da itsaso bidian.

 Atun kostera bildu biar dute,

 ta orduk dituzte gaņian.

 Agur pamiliai, agur erriai,

 maite maitek biyotzian.

 Iru illautez egongo ez gera

 goxoki zuen artian.

 

 Erriya utsik geldituko da

 ontzi guztik aldendu ta.

 Erriyen utsa gizonak gabe

 berealaxe beteko da

 Franzes, inglesa, aleman, belga,

 Ąura gende ujolada!

 Artu ditzagun anai bezela

 ta eman berai besarkada.

 Eskeņi danai ongi nayaren

 maitetasun biyotzkada.

 


inprimatu