inprimatu
Ama!
Izenburua:
Ama!
Sinadura:
Aldabe, Joakin
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Aldabe, Joakin

Argitalpena:
El Bidasoa.
Urtea:
1959
Argitalpenaren urtea:
15
Alea:
728.zk.
Orrialdea:
[10]

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


Ama!

 

Aldave, Joaquin

 

 Logalez il ta seask onduan

 ama exerita dago.

 Auzoko jendek daude bitarten

 pakezko atsegiņetan lo.

 Seme bakarra eritu zaio:

 gaitz luzek eraso dio.

 

 Sukar zitalak dio lapurtzen

 begi ederren argia.

 Laiņobeltz beltzak illuntzen dute

 umetxo onen arpegia.

 Etxe guztia argitzen zuna,

 laxter, Ąene! itzalia.

 

 Ama negarrez zerura deika,

 Izan dezan errukia.

 Ba-dauka gajok aspalditikan

 lo gozo pusken premia.

 Negar t'otoitzak elkartzen ditu:

 dago estu, eroria.

 

 Ixill-ixillik daude bazterrak

 gau erdiko denboretan.

 Ez da entzuten mar-mar aundirik

 ardandegi ta kaletan.

 Txakurra zaunkaz bakar-bakarrik;

 gero oillarra auzoetan.

 

 Txoro ametsa ta iduripenak

 nastutzen dute umia.

 Lapur ta ijitok ostu diyote

 maitia dun arkumia.

 Erratetaņo sartu re gero

 zorroztutako burnia.

 

 Otsua debil bere inguruan;

 sugek orobat onduan.

 Bildurraz dago bilduko ote dan

 baten bat bere lepuan.

 Karraxi egiņ nai, eta eziņ.

 ŋNora igesi orduan?

 

 Jetririk amak bustitzen ditu

 umen ezpaiņ kiskalliak.

 Aspertu gabe emten dizka

 musu, laztan ugariak.

 Seme maitia suspertzen zaio,

 ta uzten dio egarriak.

 

 Amatxo gero exeri eta

 gelditzen da lukartuta.

 Semia berriz obeki da ta,

 laxter degu sendatuta.

 Lotan dagola ikusten ditu

 bazter guztik loratuta.

 


inprimatu