Barka zazkiguzu gure zorrak,...

Larraburu, Migel Antonio

 1

 Aita San Inazio

 Gipuzkoakua,

 Loyolako etxe eder

 Palaziyokua.

 Munduan gustable da

 zure ejenplua,

 arren argizadazu

 entendimentua,

 nola maitatu biardan

 lagun projimua.

 2

 Aita San Inazio

 arratseko obra,

 nere buru gajuak

 sentitzen du sobra.

 Gizona izatia

 aiñ biyotz gogorra,

 iturritik bezela

 zetorren odola,

 projimuen legiak

 ez dirade orla.

 3

 San Inazio arratsian

 ¡ay! ura afariya,

 nere suerterako

 zegoan jarriya.

 Lagun maite batek

 burura arriya,

 ez du edozeñek egiten

 olako sangriya,

 Jaunak digula arren

 miserikordiya.

 4

 Aita San Inazio

 biyamon goizian,

 auspez erori nintzan

 meza entzutian.

 Lau lagunak artuta

 kanpora airian,

 pena asko zegoen

 nere barrenian,

 goguan idukiko det

 eternidadian.

 5

 Nere denborako señalia

 sekulako erida

 ikusten naute guziyok

 burura begira.

 San Inazio zala

 oraindik berri da,

 arriyaren golpiak

 itsusiyak dira,

 nere pekatuentzat

 nunbait konbeni da.

 6

 Oroitan naizanian

 ni San Inaziyoz,

 erregututzen diyot

 beti deboziyoz.

 Nere lagun maitia

 ik ere egiyok,

 alkarren konpañiyan

 giñukian biyok,

 orlako aziyorik

 ezdik egiñ iñork.

 7

 Amoriyua diyot

 beti lagunari,

 nere buruarentzat

 sobra ta geyegi.

 Erregututzen diyot

 San Inaziori,

 arren barkatutzeko

 pekadoriari

 gustua kunplitu ta

 ongi bizi bedi.

 8

 Nere pasadizuaz

 orra zortzi bertso,

 nai dituenak ikasi

 ez dirade asko.

 Legiak agintzen aldu

 gizona jotzeko?

 esamiñatuak badaude

 gu korrejitzeko,

 ez daukat deseorik

 zorra au pagatzeko.