Lau eta zortzi (Kantu chaharra)
1
Ene maitea, errazu,
Zerk hola changrintzen zaitu?
Ikustera jinen nizautzu;
Beraz kuraie har-azu:
Amodioz nahi ez badute,
Bortchaz eginen gaitutzu.
2
Ene maiteak igorri
Segeretuian goraintzi:
Ikustera joan nakion
Laster hilen dela naski,
Oi baduela aspaldi
Ez nauela ni ikusi!
3
Lau eta zortzi hamabi:
Abendoan da Eguerri...
Maitearekin pasa nitzazke
Nonbait zonbait oren-erdi.
Orenak ere joan litazke,
Izanez ongi-ethorri.
4
Ene maitiaren jendiak
Oro koleran jarriak:
Ezin jakin dezazketela,
Ene gogoko berriak.
Beren eitekoak in ditzatela,
Nik eginen tut eniak.
5
Gaizki erreportatu naute
Hogenik batere gabe:
Muthil arin bat naizela,
Diruz ere miseraule,
Ontsa eta aise nahia,
Lana aldiz guti maite.
6
Aberatsa naiz bihotzez
Bai eta omore onez;
Galda bezote berari
Egia purra ez denetz...
Zortzi ta bat bederatzi,
Enaiz hain chuhur presentez.
7
Pago bat eta bi pago:
Bien artean badago!
Guarda gaztea amari
Gehio agrada zaio:
Amak alaba guardari
Gogotik emanen dio.
8
Ene maitea, guardarik
Ez duzu behar ni baizik,
Begiratuko zaitut nik
Etcheko etsaletarik:
Hoitabat urthe bethe-ta
Libro zaitezke hetarik.
9
Mizel, baduzu espantu
Ninduzuela kasatu.
Samatsetikan kasatuz
Egin dautazu afruntu:
Alabaren bihotzetik
Ez nuzu halere hustu.
10
Euri odoan atheri:
Bihar, maitea, iguzki.
Eman dautazun fedea
Begira zadazu azkarki.
Ez egin kasu mikorik
Jeloskorren kantueri.
|