¡O aritz gurea!

Kasal Otegi, Felipe

 Maitagarrizko arbol gurea

 Etzaude oraindik igarra,

 Zure zaiñ oyek aspaldi ontan

 Daukate indar bearra;

 Ustez betiko jarriya ziñan

 ¡Ai! au pena ta negarra,

 Ikusirikan nola daukazun

 Gaitza sartuba chit charra.

 Denbora joan ta ondoren gera

 Zutaz semeak oroitzen,

 Ez genduben guk gaitz egiterik

 Iñork munduban pentsatzen;

 Bañan etsayak zital izanik

 On damua nola zugan

 Guk uste gabe egun batian

 Gaitz ori sartu zizuten.

 ¡Bai! egun ura guretzat izan

 Zan guztiz penagarrya,

 Ordu ezkeroz euskal-erriyak

 Dauka lutua jarriya;

 ¡Bañan oraindik! ezdegu etsi

 Oso zerala eroriya,

 Jaungoikoari eskaturikan

 Emango dezu orriya.

 ¿Zer egin dezu gisa orretan

 Zu orrela arkitzeko,

 Eta zinduzen orri ederrak

 Lurpera arazitzeko?

 On besterikan ezdezu egin

 Euskal-semearentzako,

 Egin oi zuten bezela ayek

 Españi danarentzako.

 Guazen mutillak euskaldun danak

 Etsayak purrukatzera,

 Eta betiko euskal-errira

 Pake on bat ekartzera;

 Iñor atzian gelditu gabe

 ¡Guazen! biyotzez aurrera,

 Jainkoa lagun izango degu

 Zuzen ibiltzen bagera.