Iruchulo. (On Karmelo Echegaray jauna-ri)

Kasal Otegi, Felipe

 Zoraturikan arkitutzen naiz

 Iruchulori begira,

 Ikusirikan urte guchiyan

 Onek eginduben jira;

 Gisa oñetan ez naiz bakarrik,

 Asko arritutzen dira,

 Urte batzubek azaldugabe

 Kanpuan izan badira.

 Berrogei urte izango dira

 Irten nintzala emendik,

 Bañan nik ez det arkitu iñon

 Au beziñ uri politik;

 Euskal-erriaz oroitutzian

 Negar egiten nuben nik,

 Bañan biyotzak esaten ziran:

 Biur zindezke oraindik.

 Jaungoikoari eskatzen niyon

 Osasuna emateko,

 Euskal-errira irichi arte,

 Nere seaska ikusteko;

 Eta onduan Ama Euskarai

 Alegiña laguntzeko,

 Betikotasun ordu artean

 Ez nitubela utziko.

 Osasun ona eman ziraden

 Nere Jaungoiko maitiak,

 Andikan laster ekarri nindun

 Iruchulora ontziak;

 Azkar pozakin bete ziraden

 Malkoz nere bi begiak,

 Esanaz, au da lasaitasuna

 Artu dun biyotz neriak.

 ¡O! uri gure maitagarriya,

 Gallenki zera azaltzen,

 Zuri ematen dizuten fama

 Danak dute ezagutzen;

 Mundu guztiyan zuregatikan

 Asko dute itz egiten,

 Zu aiñ eder ta garbiyagorik

 Besterik ez dala arkitzen.

 Ugarte baten gisa zerade

 Arkitzen uran erdian,

 Badirurizu klabelin sorta

 Lore ontziyan gañian;

 Koncha ederra zurekin dezu

 Besterik ezdan añian,

 Erru char asko kentzen dituna

 Beartzen geradenian.

 Eleiz dorreko ezkil soñuba

 Aditutzen det oranchen,

 Itsas-aideak nere aldera

 Oyartzuna du ekartzen;

 Baga aundiyak ¡orru! egiñaz

 Ikusten ditut etortzen;

 Ondartzan gero lerturik dira

 Mumur utsera biurtzen.

 Mendi ederrak ere dauzkatzu

 Gorde lekutzat urrian,

 Jauregi chiki politak dira

 Ikusten arbol tartian:

 Edertasunan ispillu zera

 Mundu guztiyan aurrian,

 Beti orrela azal zaitia

 Loratsu larros gañian.