Nigan bizi ezik bizi naiz

Juan de la Cruz, (San)

 Animaren koplak, Jainkoa ikusteaz miñez dagolako

 Nigan bizi ezik bizi naiz,

 eta alako ustea izanik,

 iltear bainago eziñ illez.

 Yadanik ez naiz nigan bizi,

 ta enaiteke bizi Jainko gabe;

 bera gabe, ni gabe, geldi banaiz,

 bizitz au zer diteke?

 Eun aldiz iltzea zaidake,

 nere bizia bera itxaro baitut,

 iltear bainago eziñ illez.

 Bizi dudan bizitz au

 biziaz peitzea daike,

 ta beti iltzen joatea

 Zurekin bizi arte;

 entzuizu, ene Jaun, diñotana:

 ez baitut nai bizitz au,

 iltear bainago eziñ illez.

 Zer bizirik duket

 Zugandik alde egonik,

 iñoiz lakorik ikusi ez dudan

 iltzea jasan baizik?

 Erruki dut neroni,

 doi-doian iraun dudala,

 iltear bainago eziñ illez.

 Uretik kanpo arraiak

 ba du aringallu,

 jasaiten dun'erioan

 iltzea lortzen baitu.

 Zer eriorik nere bizi

 minduri onen berdiñik,

 zenbat bizi ainbat illik?

 Aldaretan Zu ikusirik

 pozik badut nabaitzen,

 Zu osoz ez gozatzeak

 miña dit miñagotzen.

 Bekoz beko zu ikus arte

 bizi bear ni miñez,

 iltzear il eziñez.

 Pozik badut noizbait gero

 Zu ikusteko uste ederrez,

 miña zait areagotzen

 Zu gal zaitzadan beldurrez;

 olako ikaretan biziz,

 ta olako uste onez.

 iltzen naiz il eziñez.

 Ken nazazu erio onetik,

 ene Jaun, idazu bizi;

 lakio ain gogor ontan

 ez nazazula utzi;

 Zu ikus-guraz nago miñez,

 t'ain da guzizko nere gaitza,

 iltear bainago eziñ illez.

 Erruki duket orain iltzea,

 ta nere obenak atxikia

 daukaten bitartean,

 mingarri zaidake bizia.

 Noiz izanen, ene lainko,

 egi-egiz nik esatea:

 bizi naiz orain il gabe?