Mixel Monaco Ilarragorri bere lagun zenari

Aire, Ferdiand

 1

 Nahi gabea dut gaur kantuan gidari

 Lagun batek erranik Agur munduari

 Penaren agertzeko eman naiz kantari

 Hau laket baitzizaion lagun zenduari.

 2

 Penetan da etxea, penetan auzoa,

 Horiekin batean herri bat osoa,

 Gizon baten galtzea ez baita goxoa

 Guziz gizona baitzen zu bezalakoa.

 3

 Zure omore onak, zuzenak, Fedeak,

 Eginak zauzkizuten orotan maiteak

 Ehorzketa hartako eliza beteak

 Ongi finkatu ditu zure bertuteak.

 4

 Sekula egin gabe kontrako urratsik,

 Kantuz salbu ez duzu egin arrabotsik

 Ez duzu zuk nehori nehoiz egin gaitzik

 Etzinuen etsairik bekatua baizik.

 5

 Irakurri gaberik nehoiz liburuan,

 Eskual kanta guziak zintuen buruan,

 Kantatzen zinaizkigun xorien moduan,

 Beti primadera zen zure inguruan.

 6

 Nehor ez mespretxa ta denak kantuz xora„

 Bertzerik etzizaitzun etortzen gogora,

 Lanean jarraik eta Jainkoa ohora,

 Aberatsa zen zure lurreko denbora.

 7

 Miraila bat izana zarela munduko,

 Horra kontsolamendu berri bat zeruko

 Zure seme alabak hor daude lekuko

 Zuk eman etsenplurik ez dela galduko.

 8

 Zu ardi leialena gure artaldean,

 Xori kantariena gure oihanean.

 Hartu zaituenean Jainkoak aldean,

 Jar-arazi zaituzte kantari taldean.

 9

 Zuk bezala sinetsi duenak lur huntan

 Sineste beharrikan oral ez baitu han

 Eni behar dautazu dohain hori eman

 Zuk ikusten duzuna ikusi dezadan.

 10

 Horra pertsu berriak zur'amodioan,

 Moldatu ditut, Mixel, zu joan ondoan,

 Oraino gehiago baditut gogoan;

 Ekarriko dauzkituz horraratekoan.