Adio! Euskal Herria maiteari

Inchassendague, Arnaud

 1

 Adio! Eskual Herri maitea,

 Hauxe da segur suertea,

 Sor lekuaren betikotz uztea,

 Hantik ohoin bat bezala juaitea.

 2

 Bai, hori zait eni gertatua,

 Eta egin behartu zaut hautua,

 Utziz Eskual Herriaren gostua,

 Ez izaitekotz, bizi guziko presundegirat lerratua.

 3

 Hor utzi dut ene familia,

 Ene alaba eta ere ene emaztia,

 Ait'ama, arreba eta anaia,

 Ez bainaiz segur gehiago ikustia.

 4

 Gauze bat nahi nuke erran guzieri

 Eni gertatua, gertatzen ahal da, berdin mari,

 Horra zertako holakorik ez dutan desiratzen nehori,

 Zeren holako kasutan ez du balio pentsatzea geroko bizia...

 5

 Nik ere biziaren uztea izan dut goguan harturik,

 Bainan, ez izanik ere beste molderik,

 Ez dut nahi ukan hartu holako deliberorik,

 Egin ahala egin artio ateratzeko zilo hortarik.

 6

 Galdegiten dut galtze duten guzieri barkamendu,

 Segur zen ditela ene zorren pagatzeko eginen dutala moimendu,

 Bainan, norbaitek edo zerbaitek ene lana makurtzen badu,

 Entzunen duzue segidan, Argno da zendu!