Iņauteriko pasingilleak Errenteriyan 1924-an
Alanbratzekoriiņ
guretzat nork du,
nork du, nork du.
Famaren otsak goititutzen du
merezi duben erriya,
zeru txikiya bat diruriyena
ala da gustagarriya;
lengoko xarra txukun txukuna
eder, alaya, berriya,
etzaigu penik beņere juango
lenago ez etorriya.
Begi urdin bat begira dago
algaraz leyo batetik,
beste etxian tentatzallia
txeletan berriz bestetik,
zoramen abek maite ditugu
biyotzen erdi erditik,
ez gera juango oyek laja ta
geyago Errenteritik.
