Jainko edari
Gaztelu
Goizero dadat Jainko-ontzitik,
Jainkoz betetzen dun edaritik.
Euri, azkuri,
Bildots-iturri,
gogo-baratzaren ezagarri.
Ez duzu lorerik urgabea.
Izaki oro da yanzalea.
Ortik bizitza,
ortik emaitza,
egalunduki biotz-zuaitza...
Urleze dugu Jainko-bularra.
Gaņezka dagertzi odol ta garra.
Or nau suztatzen,
or nau mozkortzen,
espaņez tinki gogoz bazkatzen.
Edan ala pozez nau zoratzen.
Jainkoa baita ogi-arnotzen.
Zein diran gero
-ogi ta ardo-
naiz alaigarri, naiz zorabio!
Lore mardul, aire-me-gozoak
daragiona, dama gogoak.
kulunka gozo!...
Maiteak beso
kuma biguntzat baidizkit yaso.
Nere zorion Maite-besotan,
Urtzik damaigun zibu-dilindan.
Jaunak nabilki
poz ta dardarki,
ezpaņetan irria igeriki...
Ez nau bultzaten untziarenak.
Egoak ere ez arranoenak...
Jainko-indarra bera dut bultzagai!
Lur, aize, itsasoz... narama nuranai!
Ene gogo,
egunoro
abil, egatu!
Ots, egurastu!...
Edan oi baitun Jainko-ontzitik,
Jainkoz betetzen dun edaritik.
