Euskaldun desterratua

Gilbeau (medikua)

 1

 Triste jarria desterruan;

 Orai noa kantatzera

 Zer dudan maite mundu antan

 Dolu miñez erraitera.

 Sort-erria!

 Lur maitia!

 Sekulan

 Bizian

 Ezin antzia!

 Adios! adios, mendi ederrak,

 Nion parerik gabeak!

 Adios! adios, ibai bazterrak,

 Eta oiartzun emeak!

 Adios, Lapurdiko alorrak!

 Adios! ene amoreak!

 Adios! adios, en-erritarrak!

 Adios, ait-ama maiteak!

 2

 Denbora iragan ondoan,

 Orai dut orai ikusten.

 Ez-dela erria sekulan

 ez aski nioiz prezatzen.

 Sort-erria! etc.

 3

 Guti nauk guti itzaz goza,

 Oi lur adoragarria!

 Ire miñaz ene biotza

 Urtzen ari duk guzia.

 Sort-erria! etc.

 4

 Ire oroitzapen samiñak

 Tristatu naik sekulako,

 Zeren dituban maiterenak

 Or utzi sortu orduko.

 Sort-erria! etc.

 5

 Oi zerua zoinen eder den

 Iparra garbi denean!

 Eta zoinen den goibel arren

 Mendebal edoi denean!

 Sort-erria! etc.

 6

 Ala-ala ene urteak,

 Nian len eder zirenak!

 I begietarik galtzeak

 Eunarazi tik denak,

 Sort-erria! etc.

 7

 Elas! i ganik urrundua,

 Oi orri ainitz ederra!

 Biotz mineraiño zaurtua,

 Itxurtzen diat nigarra.

 Sort-erria! etc.

 8

 Ala-nola du arrantzeak

 Zauri miñena gaixtatzen,

 Ala du ene doloreak

 Biotzean iardesten.

 Sort-erria! etc.

 9

 Ezin sobera maitatuzko

 Aran benedikatua,

 Ire ganik noiz arteraiño

 Izanen nauk urrundua!

 Sort-erria!, etc.

 10

 Lor atzean laster da isten

 Lore ederren botea;

 Asi orduko birlandatzen,

 Ala da istu enea.

 Sort-erria! etc.

 11

 Zoiñen, garratz den desterruan

 Orai dot ori ikusten;

 Ez-dut, ez dut uste munduan

 Miñ dorpeagorik badeni

 Sort-erria! etc.