Tocha
F.I. Hazparnekoa
1
Bi persu ditut kantatzen
Zuer plazer egiteko,
Ene sakelako tocharen
Zer guzia kondatzeko.
2
Aspaldi du hasi nintzela,
Ez dakit nola pipatzen,
Tocha hoi erosi nuela,
Ongi baitzaut baliatzen. '
3
Lehenik batto izan nuen
Pittika larruz egina;
Gero bigarrena izan zen
Larru satorņo batena.
4
Bainan larru ahuņarena
Deusik ez da guretako:
Zer da ere satorrarena,
Egungo jaunttoendako?
5
Beraz orai tocha perlekin
Zetaz dut bai zeta finez,
Garnidura eder batekin,
Betea tabako onez.
6
Nahi duena dabilala
Urhe, zilhar botoinekin,
Ni gau eta egun nabila
Ene tochaņoarekin!
7
Muntra bat bere chenarekin,
Eder zaiote orori,
Bainan tocha tabakoarekin,
Baliosago zait niri!
8
Arratsetan oherakoan,
Tochaņoa bete-beterik,
Bai burukitaren azpian,
Pulliki ezartzen dut nik.
9
Ez badezaket egin lorik,
Tocha dut hartzen eskura,
Eta naiz, pipattoa pizturik,
Entseatzen lokartzera.
10
Behin norbait kecharaztera
Baldin heldu bazait niri,
Tocho idok... adio kolera?
Egiten dazkot bi irri.
11
Hitz batez zuer errateko,
Ez naite bizi hau gabe.
Iduri du dela betiko
Ene sortearen jabe.
|