Primadera
Ezkurra
1
Egun uros naiz...
Zer gatik othe?
Iguzkia ari zait keinuka;
Choriak bere hegalez farrastan
Dabiltza gerezi-ondotik
Tuachen kaskorat kantuz akhitzerat.
Ur-chirripa firrindolan dautziz,
Iduri-ta, so-egin bezen laster,
Bere bultean nahi nuela berekin ereman.
Amarroin bat zaflaka phestan,
Ur-arrunda largo batzuez heltzen da hegirano.
Ttirri-ttirri-ttirri!
Kasu emak, ttirrita, ergelkeriak utzirik,
Norat jauntzi eginen dukan!
Usain on eta bero bat
Sartzen zaut bafadaka;
Sudurrian barna, fuņak jo arte.
Lurra moztua du goldenabarrak, lerro, lerro,
Kolpe batzuen pare; ezpainak iduri...
Beharria hurbildu-eta, aditzen ahal da
Hats haundi bat jalgitzen ildotik:
Munduaren hatsa, achala moztu orduko, atheratzen
dena,
Neguan lokhartu bulharrak berritz abiaraziz.
Atzo deusik ez ageri; egun denak betheak.
Gaur esku gocho eta ichil batek ezarri ditu
Arbola eta baratzeak, hostoz eta lorez aphaindurik.
Aldi guziz uzten nau ametsetan,
Kukuka ari den indar urthekariak.
Bai segur egun uros naiz!
