Minkorra
Etcheverry, Michel
1
Baratzezaina, eni derauka, hire behako samina?
Buru xut hori aire altxatuz, ez nezakela kondena.
Hi bahiz ere, gu bietarik, moltsakoz aberatsena
Nere sakelaz, beti kontentez, ni segur alegerena.
2
Lore alurra, paregabe duk, kolorez eta ederrez
Bainan ez diok bate estima ditukan hegi minkorrez.
Astirik ez duk baten biltzeko hire aztapar soskorrez.
Plazer goxoak zaizkik sobera bihotz barneko idorrez.
3
Sosean daukak mundu huntako biziaren baligoa
Deusik ez zauzkik adixkidantza, ez lagun-amodioa.
Behin betikotz madarikatuz baratze sagar ondoa
Gizonarentzat kendua ziok sugeak bere gozoa.
4
Aste guzian eta igandez amikatua lanean
Ud'eta negu, arrajosia, koropiloz alurrean
Anai arrebak eta auzoak denak utziz bazterrean
Etxen bederen goxoan hiza emazte-haurren artean?
5
Goizean goizik aire freskoak pizten dauk bihotz barn
Beha zak bada zoin handia den iguzkiaren zabala.
Izar ihintzak mila iguzkiz ingurikatzen hauela
Belar bakotxak, zilar et'urre, iduri likek xingola.
6
Ez, aztaparka, bete zak fite, belar tzar hortaz ahurra
Eta horrekin, eiharraraz zak, hire errabia txarra.
Zerurat buruz altxa zak orai baketuz bihotz gogorra
Gora baitago bethikoz bihar gure izaite beharra.
