Goizean goiz Urkoitik

Etcheverry, Michel

 1

 Nir-ñir-ñir hasten dira izarrak zeruan,

 Argi-tirrintaño bat agertzen hastean.

 Orai zaut eni laket egoiten kanpoan,

 Ipbar-haize gocho bat heldu zautanean.

 2

 Alegerako dira bazterrak goizetan,

 Gauaz freskatu-eta izar-ihintzean.

 Choriak kantuz ari dira sasietan,

 Oilarrak kukuruka, chitoak tiutan.

 3

 Alegrantziarekin hasten naiz kantatzen,

 Chorien bozari dut nerea juntatzen,

 «Ikusten duzu» zauta orai gogoratzen,

 Horrek hobekienik baitu konbenitzen.

 4

 Zalhu-zalhua noa pentze bati goiti,

 Urrundik behatzera nere herriari:

 Ezkerretik Urkodoi iratzartzen ari:

 Bertz'aldetik Urtsua haren begiriari.

 5

 Mendi hori ikusiz nork ez du pentsatzen:

 «Ez die horko jendek goserik sofritzen:

 Mendi-mazela hoiek zaukutek erraiten,

 Mathelak dituztela ederrak ekartzen!»

 6

 Gau-argi arte hortan zoin diren ederrak,

 Malbaren kolorean mendichka hoik denak:

 Nola baitire jartzen chahako beteak,

 Hala-hala horiek dire hanpatuak!

 7

 Mendi horin erdian lo balitz bezala,

 Dago gostu-gosluan ner'herri ichila:

 Bai gauaz bai egunaz maldatzen dutela.

 Aro tcharraren beldur izar ez dadila!

 8

 Zeruan ari dire izarrak itzaltzen:

 Bertze alderat ditut begiak itzultzen:

 Urkoi izar batzuek dute inguratzen,

 Gandeler bat iduri, dena, argistatzen...

 9

 Emekiño eguna ari da argitzen;

 Ohartu gabetarik denbora pasatzen...

 Azken behako bat dut herrirat botatzen,

 Goiz huntako freskuraz bularrak asetzen.

 10

 Doi bat atrebitzen da hantchet agertzerat

 Iguzki erreinu bat Urtsu-ko puntarat.

 Dir, dir, dir, hasten da han beha orotarat,

 Beldur balitz bezala jausteko Urkoirat.

 11

 Ursuaren gainetik hunat lerraturik,

 Erreinuño bat bada hostoilen artetik.

 Ihintz-chorta bakotcha da distiraturik:

 Baditakea perla ederragokorik?