Parisetik Algeriako laguneri

Etxamendy, Jean

 1

 Letra bat izana dut, suieta horrela.

 Eskualdunak zikoizki, ta bizi girela:

 Ahantzia dugunez, Ageriako gerla?

 Gure haurrideak han oraino direla!

 2

 Lehen ni ere hortik, hunarat kantari,

 Memento ilhunetan, usu nintzan ari:

 Errepostu iten dut, ukan galdeari:

 Nere sor-lekutikan, lagun chaharreri...

 3

 Badakit segur zer den soldatasuna;

 Elgarren laguntzea ala ontasuna;

 Soldadoek maite du zinez batasuna;

 Bainan othoi konprendi gur' ichiltasuna!

 4

 Eskual-Herrian denak ichilik dagoizi;

 Erreprochurik gabe nahi ditut utzi;

 Gerlak hunkirik gaude, bai penetan bizi,

 Chubero ta Lapurdi bai eta Garazi...

 5

 Ez othoi hau pensatu, oi lagun maitea,

 Ezaukula balio zuen aiphatzea

 Bainan huntaz fida naiz, zer ezin-bertzea!

 Zonbait amentzat dela, begi-bustitzea...

 6

 Hasarratu zirare, ta hartu tupeta;

 Ahantzirik zizteta, ez hortaz inketa.

 Bakotchak bereaz du, aski pentsaketa,

 Kurridan abitua baitugu Prefeta!

 7

 Primaderarik gabe, orai larrazkena:

 Adin ederrenian negu ilhunena.

 Anhitz baita johanik hola erran dena:

 Ikus-azu hortarik gare dolamena.

 8

 Sortzeak hiltzea zor, hau da Katickima.

 Gazterikan joaitea, gerlako sistima.

 Pentsa zazu nola den bizi zure ama,

 Bethi ikaran noiz den jinen telegrama!

 9

 Horren gatikan nehor ezin da mentura;

 Bainan zuentzat gaude, othoitzez ardura.

 Akaba dadiela gerlaren histdura:

 Zuek etcherat eta hilak sar zerura.

 10

 Gehio erran nio, bai ahala banu;

 Pertsulari eder bat, Jaunak egin eznu.

 Bainan zuekin tugu bihotz eta asmu

 Aiphamenikan gabe, baduzi estimu.

 11

 Izan zaizte untsa ta barka gure hutsez;

 Nere esplikua dut chuchen eman ustez:

 Orhoitzen baigirare horgo nahigabez,

 Goraintzi handienak, eskualdunen partez!

 12

 Pertsuen kantatzea, zuentzat sokorri;

 Horren gatik nahi tut, kasetaz igorri...

 Koblari hobe batek nai batu ezarri,

 Galde egiten deiet Mattin-Chalbadorri.