Marrakech-tik Casablancara

Esnal Ormaetxea, Pello

 1

 Hainbat euskaldun hil den

 Afrika partean

 ia-ia gelditu

 ginen lurpean.

 Guztia geratu zen

 joan den urtean

 Marrakech-ko hiritik

 Casablanca artean.

 Abioi batean

 nindoan bakean

 eta bapatean

 sartu lainopean...

 Ez dago sinisterik

 pasa artean.

 2

 Marrakech utzi eta,

 traralaralara!,

 bagoazela hegan

 Casablancara.

 Gora igo orduko

 akabo patxada,

 garraisi bihurtu da

 zenbaiten algara.

 Zeruko aldaba

 inoiz joko bada,

 bertatik bertara

 hau dugu parada:

 erruki zakizkigu

 Santa Barbara!

 3

 Estuasun honetan

 ez naiz ni bakarra,

 ez bait dihoa hutsik

 katxarrotzarra.

 Eskuinean daramat

 emazte azkarra,

 ezkerraldean, berriz,

 Migel bizkaitarra.

 Hiruron negarra,

 antzeko samarra:

 hau da zoritxarra

 gure mundu txarra

 Euskal Herritik urrun

 utzi beharra!

 4

 Barrunbea dilindan,

 hegoak dardarka,

 hau istilua eta

 hau zalaparta!

 Salto, brinko ta jauzi,

 tirriki-tarraka,

 ezinean dihoan

 hegazkin ausarta.

 Non da azafata,

 morena galanta?

 Hori ere falta,

 ihes joan da-ta.

 Ezin ote daitezke

 lurrera salta?

 5

 Hau da deskalabroa,

 hau da desastrea!

 Batxez batxe dihoa

 gure trastea.

 Lehen gutxi bagenuen

 hona hemen bestea:

 ez zait ba gonbitoka

 ari andrea gaztea...

 Hau da, emaztea,

 gauzak erraztea:

 norbere lastrea

 botaka hastea.

 Nik ere ahoan dut

 nire hestea.

 6

 «Zer duzu, emaztea,

 zurbil eta zurrun?».

 «Kanpoa dena laino,

 barrua lurrun».

 Zertarako alferrik

 ametsetan jardun,

 gugatik ez da inor.

 geldituko alargun.

 Burrun eta burrun

 ezin joan urrun.

 Eskerrak ez dugun

 zorrik utzi inun

 eta zerua ere

 gertu daukagun.

 7

 Baina zergatik etsi

 umeak bezala?

 Bagoaz, jaun-andreok,

 bagoazela.

 Negarzaleak negar

 egin dezatela,

 besteaok pentsa onik

 irten gaitezkeela.

 Ez bahaiz ustela,

 pilotu eskela,

 eutsiok, bestela

 nolako pastela!

 Nork ordaindu behar dik

 gure eskela?

 8

 Bateko batxea ta

 besteko irrista,

 seguru goazenik

 ezin sinista.

 Harro hasi dugunok

 zeruko kronista

 larri bukatu behar

 ora-pro-nobiska.

 Pilotu artista,

 luza ezak bista

 hortxe daukak pista

 argiak dizdizka...

 Ez ahal duk haundituko

 eskelen lista!

 9

 Aireportu bikaina

 hortxe daukagu zai,

 gu jaisteko irrikan,

 izerditan blai.

 Pilotu kaiku hori,

 habil behingoz ernai,

 izango ahal haiz txukun

 lurreratzeko gai.

 Bagoz, ai, ai, ai!,

 inor gutxi lasai,

 baina oraingoan, bai,

 lortu dugu, ja-jai!

 Heldu garela heldu

 traralaralai!

 10

 Algaraz estalita

 aurreko estura,

 airean jaitsi ginen

 aireportura.

 Komunean sartuta

 hango ispilura:

 «bigarren aldiz jaio

 gaituk gaur mundura».

 Ahal dudan modura

 kontatu dut hura,

 puntutik puntura

 gure abentura.

 Aitontzean joango

 gara zerura.