Irak aldera begira
Esnal, Pello
Bertso berriak jartzera noa
gertatu dena esaten:
nola aurtengo udaran ia
gerra biztu zen Iraken.
Ekaitza urrun harrotu eta
hementxe zela ematen...
Bakealdian mundua ez da
horren txikia izaten.
Iraken buru dago gizon bat,
denok dakigu ondo zein;
sendo, kankailu, biboteduna
ta izenez Sadam Husein.
Umeak handi bihurtzen ditu
eta handi-mandiak sein...
Egun gutxitan ikasi dugu
hura ez dela edozein
Sadam Huseinek urte mordoa
omen darama borrokan,
lehen Iranen, orain Kuwaiten,
beti sesio-erronkan.
Zentzun askorik ez dago salgai
armamentuen azoka,
edozein zorok ipin lezake
mundu osoa kolokan.
Herri guztiak hartuak ditu,
ekaitz, tximist eta laino,
nola handiak hala txikiak
menpean izateraino;
grinak bizteko hobea bait da
ezer itzaltzeko baino,
petrolioak dardaraz gauzka
ertz batetik besteraino.
Lur-azalean harea eta
barnean petrolioa...
Beti izan da tentagarria
ezkutuko balioa.
Kuwait aldera begira dago
askoren amodioa,
barrez hasita negar-malkotan
urtzen den istorioa.
Grina itsuak mugitu ohi du
nork daki zenbat mugarri,
etxeak auzo bihurtu eta
auzoak etsai hilgarri.
Egunsentiko gaiztakeria
gauean borroka larri...
Beroaldian eraman dena
ezin hotzean ekarri.
Gutxi duenak zertxobait nahi du
asko duenak gehiago...
Inor konforme ez den tokian
gozoarentzat jai dago.
Aurreko gerra izaten bait da
hurrengoaren arrago,
beti ihesi dugu bakea,
gero eta urrunago.
Bake ametsak urrunduz doaz
ihesi eta ihesi;
gerra-irrika beti barruan,
ez neurri eta ez hesi;
bihotz-hondoko basapiztia
ez badezakegu hezi,
gutako inork ez du inola
gizon-izenik merezi.
Ametsak amets, ezinak ezin,
hau betiko tirabira!
Izarrak urrun egoteari
zor dio bere desira.
Ai, zenbat egun eta gau larri
Irak aldera begira!
Ai, berri onen hegalak ere
hegal bizkorrak balira!
Uda beroa joan da eta
heldu zaigu udazkena.
Inork ez dio oraindik kendu
espoletari eztena.
Bertsolaria ixtera doa
plazako bertso-taberna.
Ai, gau gozoak leunduko balu
Irak aldeko galerna!