Otsoa eta zakurra

Adema, Gratien (Zalduby)

 1

 Mundu huntako berri berak nahiz jakin,

 Otsoa oihanetik athera zen behin:

 Herri haundi baterat hurbiltzearekin,

 Buruz buru egin zen zakur gaitz batekin.

 2

 Otsoa zakurrari nabiko zen lotu:

 Gaitzegi baitzitzaion, ez zen menturatu.

 Zakurra bera ere beharrik zen prestu:

 Prestuaren indarrak badu errespetu.

 3

 Otsoa mehar bezain zakurra lodi zen.

 Otsoak erran zion: «Nolaz haiz hain gizen?

 «Irakuts diezadak zertaz bizi haizen:

 «Bainan ez eni erran egiarik baizen!»

 4

 - «Jende aberatsekin bizi nauk aspaldi;

 «Egun guziz asea diat hirur aldi:

 «Kozinertsarekin nauk adixkhde haundi:

 «Hark emanik badiat jan ahal haragi!»

 5

 Ezpaineri milikaz dago ja otsoa:

 - «Ah nik ere baneza, hik dukan gozoa

 «Bainan gero zer lan duk, gero norat hoa?

 «Nik bezala othe duk gozatzen kanpoa?

 6

 - «Hautemaiten badiat hurbiltzen ohoinik,

 «Eskale, makiladun, txarki bezti denik,

 «Saingaz hasten nuk eta haizatzen tiat nik.

 «Ez diat hori baizik hanbat bertze lanik!»

 7

 Otsoa irriz zaio hasten zakurrari:

 «Errak, zer duk lepoan uhal eder hori?»

 Zakurrak errepostu: «Ez erran nihori:

 «Hunen esteka hautsiz nauk hunat ethorri!»

 8

 - «Ez nauk ez ni estekan nihork atxikitzen.

 «Nausirik ez jaberik ez diat ni baizen.

 «Hire bizi-moduak ez nauk tirriatzen:

 «Adios, oihanerat berriz nauk itzultzen!»

 9

 Libertatea zer den otsoak badaki.

 Gutartean hainitzek ez dakite aski.

 Libertate zuzena zer den berezikh

 Eta hura zoin oso behar den atxiki.