Churiko. Mehetegiko Chakhurra

Zalduby.

 Mehetegiko chakhurra,

 Zangoz, errainez makhurra,

 Berga bat luze muthurra,

 Larrutik hurbil hechurra

 Urthe guzian barura

 Zeren zen lekhu chuhurra

 Amak ttikitik utzia,

 Esnerik gabe hasia,

 Tripa errainei josia,

 Uliek jaten hasia,

 Churikok bere bizia,

 Hola derama guzia

 Mahain-petik kokoriko,

 Begira dago churiko.

 Artho achaltto bat noizko.

 Othe zaion eroriko.

 Nausiak emaiten daizko

 Dohan hortik bi ostiko

 Chakhur gaichoa holakoz

 Merke hazten zutelakotz,

 Tripa hutsik, trichte gogoz,

 Pleinuz zagon egun oroz,

 Hatzka zangoz eta besoz

 Nihun ez zauken kukusoz.

 Ohoinak ziren noiz nahi,

 Haren sanga ilhaunari,

 Baratzetik irriz-ari;

 Bera orobat behari!

 Gero ichiltzea sari,

 Jo, harrika chakhurrari.

 Zembeit gau egun bakharrez,

 Gorde egonik herabez,

 Agertu zen jan beharrez,

 Hamikatua nigarrez,

 Estalia zaragarrez,

 Lakhastaz eta zakharrez.

 Sukhaldean nihor ez da;

 Sartzen da chakhur herresta,

 Errekia zen prest presta

 Zeren zen herriko besta.

 Usain, milik'eta jasta,

 Dena jaten du has-eta!

 Etcheko andre khechua,

 Hor heldu da hats hantua;

 "Potzo madarikatua

 Eia hor, usu usua,

 Nik hauts artean burua,

 Egik hire ordenua".

 Ordenuak hau du beltza:

 Oro uztea bertzentzat!

 Churikok badaki ontsa.

 Nori zer utz, nola phentsa.

 "Etchek'andreari gantza,

 Nausiari azken putza."