Bada Jainko bat

Zalduby

 1

 Mintza zaitezte iguzki,

 hilargi'ta izarrak,

 Itsasoa, ihurtzuri,

 haize, hedoi, uharrak;

 Abre, chori, arrain, ibai,

 mendi, zelhai, ibarrak.

 Oi mundua! nork egin hau?

 hori niri erradak.

 2

 JainKoaK gaitu guziak

 egin ezdeusetarik;

 Bethdanik zen ber-bera,

 zena bere baitharik.

 Mundu hunek ez da nihor,

 Jaungoikoaz bertzerik,

 Ez hastetik egilerik,

 ez iraunarazlerik,

 3

 Jainkoa da izate bat

 diteken handiena,

 Bethidanik zen bezala

 bethi izanen dena.

 Izpiritu garbi bat da

 gorphutzik ez duena,

 Ezin ikhus, egin ukhi,

 ezin segur daitena.

 4

 Ontasun bai edertasun,

 indar eta bothere,

 Nausitasun, jabetasun,

 guzian ditu bere;

 Gu denak haren meneko

 haren eskuan gare;

 Har emanik baizen ez da

 gutan onik deusen.

 5

 Iraganak, oraikoak,

 ethorkizunekoak,

 Gure gogoetak berak,

 bai nola nahikoak,

 Guziak ikhusten ditu

 agerian Jainkoak

 Debalde dire harentzat

 ilhumpe'ta zokoak.

 6

 O Jainko egiazkoa;

 zu zaitut adoratzen;

 Ahuspez, ni hain ezdeus

 natzaizu ezeztatzen;

 Naizen guzia zuk nauzu

 egin eta beiratzen.

 Oi! ni zer bihotz gabea,

 ez bazintut maitatzen!