Artzain beltcharen neurthitzak. Alegiak. (XVI. Haitza eta ihia)

Zalduby

 1

 Haitza mintzo zitzaion

 behin ihiari

 «Ai! zein ez deusa haizen

 «ene aldean hi!

 «Beha zak, to, zein naukan

 «handiagoa ni.

 «Hi hain herbail eta tchar

 «haut nik urrikari».

 2

 -Ihardetsi zioen,

 haitzari ihiak:

 «Jainkoak egin gaitu

 «zu eta ni biak,

 «Harentzat berdin dire

 handi'ta ttikiak;

 «Iguzki berak gaitu

 «argitzen guziak

 3

 -«Ez diagu berdinik

 deusik hik eta nik:

 «Hi denmendren haizeak

 «hauka hor etzanik;

 «Ni ordean niagok

 «kaskoa gorarik;

 «Ez diat hik bezala

 «Jainko acholarik».

 4

 Hola mintzo zelarik

 ihiari haitza,

 Horra nun altchatzen den

 kalerna bat gaitza;

 Hedoi itsusi batzu

 airean dabilza;

 Laster dute zerua

 ezartzen beltz beltza

 5

 Haitz hura hedoieri

 hurbilago baitzen,

 Ihurtzuria zaio

 gainerat erortzen.

 Haize ziri o'ak du

 bihurriki lotzen,

 Bai eta erroz gora

 krisk krisk aurdikitzen

 6

 Ihi gaichoa zagon

 hanchet ukhurtua;

 Gero ikhusi nuen

 berriz chutitua,

 Bere mendretasunaz

 beraz salbatua.

 horra, jende chehea,

 zure etsemplua.