Herriko neska gaztentzat
Elgarrekin Hazparonetik
1
Ezagunak batek galdegin dauzkit, Hazpandar neska maitiak,
Zuen manerez egin nitzaizkon zuek merezi kantiak.
Ez dakit hunek nola zaituzten hain ongi ezagutiak.
Bethi lagunak gisa huntarat daizt eman zuen berriak!
2
Neskatcha sano eta lerdenak ez dudatzen zareztela.
Eskual-herriko andre ohiak izanak diren bezala.
Nork erran diro zuen bihotza amodio gabe dela?
Ez uste izan hori aipatu gabe pasa naitekela!
3
Amodioa baduziela, horra zer dudan errango:
Batzuek izan diote guti eta bertzek aldiz frango!
Beren bihotza norentzat duten holachet jakinik nago:
Bai herritarrak maite tutzue, kanpotarrak gehiago.
4
Gogokoari atchikitzea, nik dautzuet ene uste,
Jainkoak eman tuen legetan mundu huntan libro daike.
Bainan helere hau sinestea nehori ez zako nekhe:
Zuek arrotzak hola hobetsiz, zuek herria ez maite.
5
ĢEz maiteģ hori diotalarik, ez dut erraiten nehola,
Gaicho izarrak, Hazparne huntan hastiatzen zaituztela!
Gazte horiek ez dirote har zuentzat bihotz fidela,
Bortcha baitute kasugitea bertzeri zuek bezala...
6
Arrotz horiek nola ahanzten zaituzten denborarekin
Kasumazue ez egoiteko jakin gabe nun zer egin.
Herritarrei agradatzeko izanez sobera adin,
Orduan denek begirautzue geldi, gaichoak, mutchurdin!
7
Izar gaichoak zauzte bakharrik, eta memento beretik
Zuen herritar gazte suharrek har ziniozte gogotik:
Hemendik goiti begira zaizte nik erranen ahanztetik,
Ezin daikela mando hiler olorik eman ondotik!
8
Mando-kabalak bazter utzirik, beha huni, andreak:
Lur arrotzean ez du lakhetzen nunbaitik jin landareak
Laster histen da, itzal guti du, kirest ditu udareak...
Biba lekuan lekuko lurra eta lekuko loreak.