Hiru mendizaleei omenezko bertsoak
Egaņa - Murua
EGAŅA
Zoriona ta desgraziakin
hauxe da hau kontrastea
askotan ustel tokatzen zaigu
guk egindako ustea.
Ez ote dugu penagarria
ez ote dugu tristea,
zorionaren bila joanda
heriotza trabestea (bis).
Buelta emanda zorigaitzak
atzetik zazta puņala,
hara kolpetik non gelditu zen
hiru hoien eginahala.
Nik pentsatzen det nere lagunak
arrazoi puska duela,
beren ametsa ta hilobia
berbera izan zirala (bis).
Zenbaitentzako txoroak dira
ta zenbaitentzako ero,
holakorikan ez det uste nik
jakina da honezkero.
Baina malkorik isuritzerik
inork ez beza espero,
beren atseden eta pakea
nonbait topatu ezkero (bis).
MURUA
Himalaiako mendi gainean
zer zoritxar litekian,
ari zitzaigun horma igotzen
sasoian bete betian.
Eta hil ziran gauza bat behintzat
ba dut une egokian,
hil ziradela gutxieneko
maiteen zuten tokian (bis).
Haiek joan dira ta tristuran
arren ez gaitezen amil,
guk badakigu jator zirala
naturazale ta umil.
Segurasko esango dute
egon gaitezela trankil,
naturazale ziraden eta
naturarekin dira hil (bis).
Natura zuten askatasuna
berarentzako morrontza,
kale zuloko bizimodua
benetan urri ta hotza.
Mendi gailur bat lortze hutsa zen
bizi guztirako poza,
bizia dugu holakoentzat
jolasa ta heriotza (bis).
