Espos gazteak
1
Gizon aberats baten semeak, aitari zion galdegin:
«Hogoi eta lau urthe baditut, bizi naizela zurekin;
Atzo oneski solas egin dut dama gazteño batekin:
Dothe on batez ni laguntzea, zindukeia zuk atsegin?»
2
Aita on harek erraiten dio: «To bi miliun urhetan!
«Hoitaz bertzalde izanen dituk hiru miliun lurretan!
Bainan gauza bat erraiten dauiat, semea, hire onetan:
Dirua gatik gizonak gizon, izan behar dik obretan.»
3
Ontasunean igeri baitzen etcheko seme bakarra,
Espos laguntzat hautatu zuen nechka gazte bat beharra;
Bainan ondikotz ahantzi zuten aitaren erran zuhurra:
Laster histu zen hekien zorte aberats eta ederra.
4
Urthe bat gabe erraiten dio alabak bere amari:
«Zertako othe behatu naiz ni, aberatsaren famari?
Urusa nahiz, esposatu niz, diru-dun handi jaunari;
Geroztik nigarra dut edari; eta dolua janari!»
5
Amak: «Zer uste dun dela, haurra, ezkontza hortan sartzea,
Ala kaderan jarri-eta han kantuz gitarra jotzea?
Ez dakina hik, arrosak ere baduela arrantzea?
Estatu guzietan bakotchak badin here kurutzea!»
6
Biak penetan gertatu ziren, jaun-andre espos gazteak:
Negu beltzaren iduriko, han, egunak eta asteak...
Diru-dun bainan, gostu kiretsa bizitziaren hasteak!
Diruak baino gehiago du bethi balio bakeak.
7
Beren ait'amen kontseilu onez, noizbeit baitziren orhoitu,
Gogoeta onak zinez eginik, Jainkoa zuten othoiztu
Harek zituen zorigaitzetik zorionerat gidatu;
Bizitze uros berri batean orduan ziren finkatu.
8
Berentzat ala Jainkoarentzat chede onetan baziren,
Elgarrekilan bihotz fidetez, biak orotan bat ziren
Ezkondu-eta, ez zuten uste zirela luzaz biziren
Espos maiteak Aingeru eder ehun urthetan hil ziren!
9
Kondaira horrek emaiten dauku, esemplu on bat guri hor,
Jasaitekorik ez duenikan, munduan ez baita nihor.
Bat bertzearen zorigaitzetan izan gitezen jasankor.
Ongi-eginen saristatzeko, Jainkoa ez da ahanzkor!
