Edouard Martinon-en lehen mezan

 1

 Eztei ederrak jan tut nik Eskual-Herrian

 Etziren ez bi gazte ezkontza bidean

 Mutiko gazte bat zen bakarrik abian

 Jainko ta gizonentzat apez-zerbitzuan.

 2

 Meza ederra guziz ta hunkigarria

 Haren emaile zela jaun apez berria

 Eliza betea zen nola arroltzea

 Adixkide, ahaide ta herri guzia.

 3

 Predikua egin du, sarkor, Duhart jaunak

 Aipatzen zituela apezaren lanak

 Haren laguntzaileak girela gu denak

 Ainitz egiten baitu denen batasunak.

 4

 Mezaren ondotik zen gero bazkaria

 Mahain eder nasaia bazen ezarria

 Jateko azkarrekin ona edaria

 Kantu ederrik ere: hura omoria!

 5

 Besta ederrak ere dira akabatzen

 Bainan bihotz barnean zer goxoa uzten

 Gizona eginbidez, da berriz orroitzen

 Gogotik etxerako bideari lotzen.

 6

 Azken hitzak tut apez berriarendako

 Ukan duzu bertute hortarat heltzeko

 Zuk dohain hoberenak Jainkoarendako

 Zer etsenplu ederra gure denendako.