Donibanetik Dakarreraino

Diharce, Jean Marie (Xabier Diharce, Iratzeder)

 1

 Donibanetik Dakarreraino

 zer itsas-bide luzea.

 Nor harrituko, elgarri pentsa,

 bihotz begiak urtzea.

 Nun othe zare Larrun-mendia,

 nun elizako dorrea?

 Nun Donibane eta Ziburu

 nun itsas-bazter maitea?

 2

 Eskual-Herritik Afrikaraino

 gaki gare gu itsasoz,

 Atun ausarki atcheman-eta

 udaberrian sartzekotz.

 Guri pentsatuz Eskual-Herrian

 ez ahal daude denak hotz,

 Harat gateko behar baitugu,

 bai indar eta bai bihotz.

 3

 Mila behatzi, berhogoi eta

 hamazazpian urria,

 Urrian berritz azken igande

 eta hogoi ta zazpia...

 Zoin zen goiz hartan ikustekoa

 portuko Meza nausia,

 Han baiginuen, zenbat jendekin!

 jaun Apezpiku berria.

 4

 Agian denek ez gaituztela

 urrunduz geroz ahantzi,

 Hemen aphezik, mezarik gabe

 baikare, nahi-t'ez bizi,

 Haur guziekin baitzaituztegu

 gure andreak han utzi,

 Maiz beharko da haurren othoitza

 zeruraino hel-arazri.

 5

 Eskual-anaiak, itsas gizonez

 neguan orhoit zaiztela

 Itsasoz harat ganak baikare

 lehengo Aitak bezala,

 Othoitzean has, kechu adituz

 gauaz iItsaso zabala,

 Beldurrik gabe dabilan bethi

 gu baitan eskual-odola.

 6

 Eskerrak zuri, jaun Apezpiku

 hoin bihotz zabalekoa,

 Osoki-gure nahiz baituzu

 ikasten gure mintzoa.

 Hainbertze baita Eskual-Herria

 mugak baino gaitzagoa,

 Orhoit, azpiko dauzkatzula zuk

 bai lurrak, bai itsasoa.

 7

 Neurri gabeko itsaso huntan

 Jauna lagun baigabiltza,

 Zabal bezate gure ibiltzek

 eskual-lurreko Bihotza.

 Zabaldu-eta zure Argiak

 oso-osoan har bitza,

 Zu aintzindari edertuz doan

 Eskual-Herriko Eliza.

 8

 Donibanetik Dakarreraino

 zen itsas-bide luzea.

 Nor harrituko, elgarri pentsa,

 bihotz begiak urtzea.

 Negu gauetan ari denean

 itsas-marrumaz aizea,

 Eskual-etcheek Jaunari galda

 itsas-gizonen zaintzea.

 9

 Zeruko Ama, eman arraintza

 urrunt gaitz eta galernak.

 Etchetik entzun haurren othoitza:

 begira itsas-gizonak.