Bozak aintzin

Beñat

 1

 Ene seme gaztea entzun-ak hau ongi

 Eta beha-zak otoi ene erraneri.

 Ez baitukek oraino ikasirik aski

 Nik errana behar duk gogoan atxiki

 Aintzinekoen hutsak ez ditzagun berri.

 2

 Bozetaz duk mundua egun arrangura

 Asaldatuak asko, hanitzak minbera.

 Zoin izanen ote da herriko jaun mera

 Nor altxatu behar dut ohore-mailera?

 ... Hoi segurik aurdiki, gibel-aldez gora!

 3

 Herriaren ongia denek mihi-puntan.

 Besterik baduteia bihotz-gogoetan?

 Gizonik hoberena, bozka-egunetan

 Otso bilakatzen duk, ororen kaltetan,

 Ondo onik ez baitu geroko urtetan.

 4

 Ohoretan zirade zu «demokrazia»

 Lehen, jendetze batek ixuri hazia.

 Boz-denboretakoa, hitz bat berezia,

 Eta hek iragan-ta laster ahantzia.

 Hor ez baita ageri fartzuntzikeria?

 5

 Euskaraz dugun erran: gizon izaitea.

 Ikasak hori zer den, hik ene semea.

 Horren eskasa diuk kalte-egilea.

 Biziki eder zaukuk bestek agertzea

 Dugun lehenik guhauk erakuts bidea.

 6

 Gizon-izaitearen erakus-bidea:

 Ez zikindu neholaz besten ohorea.

 Utzok kontrakoari gogoan berea

 Ez balinbazauk ere errex onhartzea?

 Harek ziok ez dela hire hoi hobea.

 7

 Azken abisu huni kasu bat handia

 Eman behar duk otoi, hor baita mamia.

 Herra ken bihotzetik eta jelosia.

 Ez dutea eginik aski desmasia?

 Har horien meneko deus ez duk bizia.

 8

 Herrian bada ere gorri eta xuri

 Afruntu ez kalterik ez egin nehori.

 Bozak iragan-eta, keinu bat elgarri:

 Gostuan egiteko solas ta afari

 Alde orotakoek, gizon izen sari.