Itxasoa

Arrese, Emeteri

 1

 Eguzkiz bete balitzaio-re

 une gezala

 garden jori ta sotillago ez

 itxas zabala,

 badirudi gaur maitaro bere

 barrengo itzala

 goi-oztiñeko leñuru batez

 argitu dala.

 —-

 Alatz urdiña! Zer etsai emen...

 zer, nungo zori...?

 itxaso berdin onek irripar

 gozoago dagi;

 ta noiznai bere apar-xareaz

 eule maitari,

 laztan txuri bat ematen dio

 Donostiyari

 2

 Arrantzalien lagun gaur, eta

 biyar illobi,

 inork esan orren aldakor danik

 urdin-soill ori?;

 marmario ta jolas ariñez

 orain emeki

 urbildu arren agiyan etsai

 liteke sarri.

 —-

 Orduan goibel... izugarrizko

 indarrez azun,

 tximitst, aize ta kemen guziyak

 arturik lagun

 odoi-mordoren errai belzetik

 ¡an dator illun,

 an dator gainka orro ta txistu,

 durun ta durun!

 —-

 Arkaitza jo-ta lertzen danean,

 ostera bere

 seta makurrez gero ta geigo

 aizetik beste

 ur-mendi-sallak tontorka datoz

 lerkoi, asarre,

 lur'tar guzien gañez erabat

 irauli zale.

 ............

 Intziri sakon egille beti,

 naiz osiñ-arro, naiz ugin-bare

 zerbaiten biotz eskutuko zu

 idaroki-gaitz betea zaude!