"Aldapa"-ko lagun arte maiteari

Basurko, J.

 Bidasoaren, bazter polit au

 Jaunak guretzat egiña,

 Berdin gabeko txoko maitea,

 ¡Iñork ukatu eziña!...

 Ortaz gañera, emen daukagu

 Aingeruen Erregiña.

 Zeru goitikan, onuntz jetxiya

 Junkal, dei zayon Birjiña,

 Ordu ezkero "Aldapa" au da,

 Leku apal atsegiña.

 Eliz kaleko "Maldako Aldapa"

 Junkal, Amaren, ondoan,

 Santiagotik urrbill dagoan,

 Eskubitako txokoan,

 Denbora batez, Ixpiya jauna

 Bizi izan zan lekuan,

 Gure gaztetan, txori, ta xoxo,

 An, aitzen ziran kantuan,

 Ixpiya jaunak, goizero zintzo

 Jartzen bai zitun leyuan.

 Orain kayola barrenen dago

 Zuek zerate txoriyak,

 Kayola ortan, ez da beñere

 Iñor illtzen egarriyak,

 Orretako ondo artuak

 Daude "Aldapan" neurriyak,

 Sagardo garratz, txinparta dunaz

 Maiz bustirik eztarriyak,

 Inguru ontan entzuten dira

 Noiznai abesti alayak.

 Ni naiz txori bat, beiñ etorriya

 Ondarribi-tik opera,

 Irun-en zeuden txori alayen

 Ondoan abestutzera...

 Baño, egun batez, gudan igesi

 Juan nintzan erbestera,

 Or ibili naiz, emendik urrun,

 ¡Noizbait! emen naiz ostera

 Irun-go lagun onan ondoan

 Zoriuntzu bizitzera.

 Orain ogeita lau urte dira,

 Guziz ongi naiz oroitzen,

 Ain maite degun, gure Atsegiña

 Zori onean sortu zen,

 Atsegin-tarrak, zuek bezela,

 Pakea degu maitatzen,

 Zuek, eta gu, saitzen gera

 Irun-go Erriya, alaitzen...,

 Anayak gera, ta-aurrera ere

 Bide ontatik guazen.