Eskualdun hil-herriak

J.B.

 1

 Elizarren ondoan, oi Eskualdun haurrak,

 Gure hilen berriak zoin diren ederrik!

 Hau dagozi bakean aitaso zaharrak,

 han ditut gitzan nahi nik nere hezurrak.

 2

 Kurutze, lore eta elhorri choriak

 Elgareri josirik dira ezarriak;

 Iguzkiak bezala ilhargi-zariak

 Ongi aphaitzen ditu gure hil-berriak,

 3

 Primadera goizetan, etche-aldetikan

 Choritto bat heldu da berriz hanturikan.

 Berri hek salaturik hobirat musikan.

 Badoa loreño bat handik harturikan,

 4

 Udako arratsetan zeruko izarrak,

 Ihinztatuz doazi lur meta nabarrak:

 Zinez erran liteke ahaiden nigarrak

 Bilduak daduzkala hil-herriko lurrak.

 5

 Lur-pean lo dagozi gare arbasoak,

 Iguzkirat itzuliz zango 'ta besoak;

 Zeru gainerat aldiz daduzkate soak.

 Direlakotz gelditzen Eskualdun osoak.

 6

 Igande guziez han herria da biltzen;

 Beren egitekoez ez dira ichiltzen!

 Hobian berehela bila da higitzen,

 Zeren dituen haurrak ondoan aditzen.

 7

 Elizan direlarik aurhideak sartu,

 Leheneko kantuak ditu ezagutu

 Haren hezur gaichoak dira ikaratu,

 Lur pean airea du berak akabatu.

 8

 Anjelus erran eta buru-has emanak,

 Hil-hobien ondoan dagozi gizonik,

 Andreak aldiz dauzkate lurrean belhaunak,

 Zerurat doazila othoitz karsuenak,

 9

 Hilak bakarrik dira orduan gelditzen;

 Beso baten gainean oro dira jartzen

 Atseginekin dute herrian aditzen

 Lehengo errabota pilotak zartatzen.

 10

 Ilhun beltzean dira entzun irrintzinak.

 Kantabre arbasoek finkatzen zuztenak.

 Hilak lokhartu dira hil herrian denak:

 Ohikoak dagozi bethi Eskualdunak!