BAINA BIZI GARA

Hogeita hamar urte zituela utzi zituen Zaratustrak bere aberria eta bere aberriaren itsasoa, eta mendira abiatu zen. Han gozatu zituen bere baita eta bere bakardadea, eta hamar urtetan ez zen haiek gozatzez aspertu. Azkenean, ordea, mudatu zitzaion bihotza, eta goiz batek, egunalbarekin jaikirik, eguzkitara irten, eta honela mintzatu zitzaion:

— Izar handi hori! Zer hukek hire zoriona, nor argiturik izango ez bahu!

                                                F. Nietzsche.

                                                Also sprach Zarathustra:

© Joxerra Garzia