Birjiña Maria-ren sorrera, guziz orban garbiakiko ordu onak

 Goiz orduak

 Gizonen negar luzez errukirik

 Munduko Jaunak, zorua irikirik,

 Bialtzen diyo Ana-ri galaya

 Aingeru alaya.

 Esaten diyo, Ama izango zera

 Zeruko Aitaren Alabacua bera:

 Onek du ichiko Jauna sabelean

 Gizondutzean.

 Au izango da chit otsandikoa,

 Guztien gañez zorionekoa:

 Luzez-eziñik dago San Joakin

 Au jakiñakin,

 Gloria Aitari eta Semeari

 Megope-Santu ta Ama Birjiñari,

 Zeña-dan izan orban-gabe sortzez

 Mirari ederrez.

 Leenengo Orduan.

 Astinduz ariñ gabaren illuna,

 Mariya da argi egun-sentiduna,

 Zeru urdiñentzat ere miragarri

 Goiz-zoragarri,

 Ichas-izarra degula jaiyoa,

 Alai zaitezte,.lur eta ichasoa,

 Au da gizonak salbatzeko dana,

 Jesus-en Ama.

 Lur eta zeru, arritzen da dana

 Ikustez ama, idor zegoana;

 Birjiña jayo, ta ez dala zikindu

 Leizeak min-du.

 Gloria Aita-ri eta Semeari,

 Eta Espiritu Jainko-bakarrari.

 Alaba au sortzez pozkidatzen dala

 Mundu zabala.

 Iruko-Orduban.

 Zeruko galai Gabriel-ek diyo

 Maria oni, bear dezu jayo

 Zure errayetik Jainkoa-ren Itza

 Grazi-isuritza.

 Sinistu dezu, kendu bear dala

 Eba-ren gaitza, zugan dagoala

 Jauna; agur, agur, graziaz betea

 Izan zaitea.

 Itzal-emanik Espiritu Santu

 Jaunak orduban, nai du beregandu:

 Eta orra bertan egundo-ez-egiña,

 Ama-Birjiña.

 Gloria Aita-ri eta Semeari

 Megope-Santu, ta Ama Birjiñari

 Jainkoa-Bera nuen sabelean

 Kuchatutzean.

 Seiko-Orduban.

 Birjiña mendiz-mendi dator bera

 Joan-donearen ama albistatzera,

 Agur-diola lengusu berari

 Isabel-ari.

 Onek Maria aitu bezin laister,

 Aurra saltoka sabelaren laister

 Bertan zayo asi, agerturik ala

 Jainkoa an-dala.

 ¡Zorioneko Birjiña! du kanta

 Isabel onak. ¡0 zure goianta!...

 Mariyak diyo ez neri, Isabela;

 Jaunari orrela.

 Gloria Aita-ri, eta Semeari,

 Megope-Santu ta Ama-Birjiñari,

 Zeñaren-bozez pozez-da-mugiya

 Aurcho-chikiya.

 Bederatzi-orduban.

 Ifar-aldea gabaren erdiyan

 Eguzkiz dago.janzita agiriyan,

 Jayo danean guzion bizitza

 Jainko-Adititza.

 Gloria daude kantari zeruban,

 Pakea dute deadar munduban

 Millaka aingeruk. Jesus jayotzean

 Dabidko-urian,

 Saltoka datoz artzai-galaiyak,

 Pozaren pozez, jakiñik berriyak:

 Jainko-Semen gizon zekusaten

 Garbela-baten.

 Gloria Aita-ri eta Semeari

 Izpirit-Santu eta Birjiñari,

 Ama-geldirik, duela berea

 Jainko-Semea.

 Arratsaldean.

 ¡O zenbat miñen ezpata zorrotzak

 Senti zituban zedorren biotzak,

 Birjiña, Jesus ilzen gurutzean

 Ikusitzean.

 Bada aren pena guziak danbaka

 Amiltzen dira zure gain banaka,

 Zure barruria oso-zulaturik

 Eta mindurik.

 Irichi-idazu damusko negarren

 Iturri-gozo, Birjiña, bai arren,

 Jesus-en odol eta malkoz ariñ

 Garbitu nadiñ.

 Gloria Aita-ri eta Semeari

 Done-Izpiritu ta Ama Birjiñari

 Zeñ Jesus-ekin asetu zan benaz

 Erruki-penaz.

 Azken-orduban.

 ¡Azkenik, ara! digu zeruratzen

 Gure Erosleak bere Ama: batzera

 Dute gorputza aideak; begira

 Arrizko obira.

 Baña ¡zeñ laster zerutik jechita

 Anima da ager! Gorputza jantzita

 Seme ederraren beso-gañ da aingeru:

 An doa gorunz.

 Zabal da obitik usai-gozo ta argi:

 Irutasunak gozatzen du; garbi

 Aitor dn dala danon Erregiña

 Ama Birjiña.

 Aita ta Seme ta Izpiritubari

 Gloria orobat Ama Birjiñari

 Zeñ Jainknagaz ezinda-geiago

 Goituba dago.

 Eskañitza.

 Ama-Birjiña, chit garbi ta maite!

 Erregucho orek arren diña zaite

 Artzeaz beti ni, zure antzeko,

 Garbi izateko. (Alabiz).

 A. X. V. I. H.