Ama Larrituari

A.M.

 Ikustean josirik

 Biotz eder ori

 ¿Nork ez dio ematen

 Garratz negarrari?

 Malkoak busti dizkit

 Begi biak neri

 Ala gertatzen zaio

 Kistarra danari.

 Itxasoko uda lez

 Dana samindua

 Begietan negarra

 Arpegi illundua:

 ¿Zeiñek zulatu dizu

 Birjina mindua

 Zazpi ezpatarekiñ

 Biotz opaldua?

 Entzun nere semeak

 Zergatik dauzkaten

 Zazpi ezpata oiek

 Biotza zulatzen:

 Jesus gurutze ortan

 Zutenian josten

 Golpe bakoitzian bat

 Ziraten sartutzen.

 Gertatu ezpalitz au

 Etziñan salbatzen

 Danok inpernurako

 Gelditzen ziñaten:

 Baña nola Jesus'ek

 Maitiak zinduzten

 Pozikan utzi zuan

 Gurutz iltzatutzen.

 Pekatari guziak

 Nairik zeruratu

 Miñ aundiak nituan

 Nik orduan artu:

 Berriz jositzen nazu

 Egiñaz pekatu

 ¿Ez altzera oraindik

 Nitzaz errukitu?

 Neria zan guzia

 Pozik eman nuan

 Semia iltzen eta

 Gurutze onduan:

 Odol tanto ugariz

 Bustitzen ninduan

 Guztien ama antxe

 Ni egiñ ninduan.

 Au ikusita nola

 Dezu ausardia

 Berriro egiteko

 Pekatu larria?:

 Zure ama naiz eta

 Izan errukia

 Gordiaz beti-beti

 Anima garbia.

 Agintzen dizut ama

 Gaurtikan aurrera

 Zerurako bidean

 Sartuko naizela:

 Maitatuaz biotzez

 Zure Jesus ona

 Munduak artu dezan

 Erregetzat bera.