Kristiņau emeretzigarren gizaldikoai
Azkue, E.MĒ
Aurrera Luziferren daukenak mantua!
Aurrera kendu artian geure Aita Santua!
Aurrera Luziferren otsaņezko upia!
Aurrera ondatu artian Pedron Txalupia!
Aurrera kiristiņauak moda barrikoak!
Egin dozuezanak zeuen Jaungoikoak!
Aurrera gaur daukenak urrezko koroia!
Aurrera gaur daukena jeneral baatoia!
Aurrera guztiok aal dozuen artian!
Aurrera, ze infernua dozue paetian!
Aurrera joan beti, ta iņox ez atzera!
Aurrera igon artian zeruen ganera!
Aurrera!, baņa nora eldu zinaitekez?
Nora zeuen indarrak eldu leitez berez?
Neguan jausten dalez orbela aretxeti,
Luziferren indarrak jausten dira beti.
Ez da oraindiņo Jauna gelditu bakarrik.
Ez dau galdu, ez galduko fediak indarrik.
Berreun milla millako Elexa barruan
geure Jaunari eskerrak dagoz gaur munduan.
Badagoz, baņa ez asko kristiņau barriak,
fede illagaz zerua nai daban pistiak.
Baņa arriak, nai badau Jaune poderiak,
biurtu leiz munduan Abrahanen semiak.
Ikaratu zaiteze, fede okerrekoak!
Ez dotzue itxarongo beti Jaungoikoak:
itxasoko olatua da zeuen furia,
galdu bear dabena atx baten bizia.
Ikaratu zaiteze, Luzbelen semiak!
Laster asiko dira zeuontzat nekiak!
Mundu onetan nekiak ez dotzue itxiko;
bestian iraungo dau beti ta betiko.
Jauna! Zeure Eleixia gure gizaldian
dengak imiņi daba atsakaba andian;
zeure Bikarioa bizi da negarrez,
Jauna, zeuri eskatuten geu gagozan legez.
Jauna! Zeure Elexia, zeuk asan zenduan,
egongo zala beti zabalik munduan;
eta infernuko atiak ata bere indarrak
ausiko dituzala Elexa bakarrak.
