inprimatu
Ama Birjiņaren Konzepziņoari
Izenburua:
Ama Birjiņaren Konzepziņoari
Sinadura:
Azkue, Eusebio Maria (A. E.M.)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Azkue, Eusebio Maria

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1885
Argitalpenaren urtea:
13
Alea:
Orrialdea:
536-538

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Gure erosla edo erredentorearen jayotzan

 

Arrese ta Beitia, Felipe

 

 Diamantezko ateak

 Zeruak dauz zabalketan,

 Bake ta garaitz banderaz

 Balkoiak orniduten;

 Eguzkizko ustaiz jantzi

 Jauregiak leyoetan,

 Alako klarin zoliak

 An dabez soņututen.

 

 Eyorik tela me piņak

 Zeruko euntegietan,

 Eskuadra egodunak

 Soņean dabez jazten;

 Areen zuritasunagaz

 Edurra da lotsaketan,

 Zerren zuri izatean

 Ez deutsan irabazten.

 

 Jazintoakaz politu

 Ditue euren egoak,

 Amatiste, zafir eta

 Esmeraldaz gaņera;

 Izar chikiz egin dabez

 Girnalda eta aroak,

 Urrezko karchetak jakez

 Lepotik jausten beera.

 

 Egindako koraiokaz

 Jantzirik euren buruak,

 Uleak astintzen jakez

 Putz eginik aiskak,

 Ezpata biurtzen dabez

 Zeruko Argi sutsuak

 Urrezko erraņu zorrotz

 Ingurura boteak.

 

 Rubi eta topazioz

 Soru leun bichituetan,

 Leyarrez plazetatik.

 Doaz aurrera aurrera,

 Eskuadra zerutarrak

 Otslankai ots eztietan,

 Betiko ateetara

 Aurkeztu egitera.

 

 Oneek dagoz margarita

 Eta urrez apaindurik,

 Nun aurkitzen dan glorien

 Iturburua Bera,

 Norentzako ez dagoan

 Iņon leku ezkuturik

 Ikusi ezingarririk

 Guretzat dan legera.

 

 Bere aurrean egoak

 Laster dabez apalketan,

 Argiaren arpegia

 Dabeenean ikusten,

 Zabalduten dituana

 Gloriak goiko saletan,

 Gaur diranak iņoz baņa

 Obeto erakusten.

 

 Dirudie dagozala

 Jantzirik danak izarrez,

 Icharondako Umea

 Jayo izan danean,

 Dontzell Amaren altzoan

 Aurkitzen dana negarrez,

 Bizi dala atsegiņez

 Aitaren bularrean.

 

 Zerutarrak gura leukee

 Betiko Aitaren baimena,

 Jatsiteko ikustera

 Zapietan bildua,

 Egitada aiņ andia

 Guretzat asi dabena,

 Betetako ustu ziran

 Goiko aulki pillua.

 

 Behokiaz egitean

 Gura eben seņalea,

 Noz egingo ere eutsen

 Egozana begira,

 Bereala eskerturik

 Egindako mesedea,

 Zerutar egatzalleak

 Beruntz asiten dira.

 

 Urratuten dabez egan

 Esferarik galantenak,

 Chilibitu ta danborren

 Soņu gozo artean,

 Esfera orrei kendurik

 Bichirik onen onenak,

 jayotako Umeari

 Ekinteko lurrean.

 

 Bardin dabez Urdiņean

 Izar asko arrapetan,

 Lasto gaņeko Seiņari

 Aurrean ipinteko,

 Eguzki izpietatik

 Ederrrenak arrapetan,

 Aprill-Mayatz loratiak

 Diranak egiteko.

 

 Airetan botaten debez

 Pomo urregorrizkoak,

 Ain datoz alegere ze

 Egodun doatsuak,

 Disparetan dituezan

 Su bizi eta gartsuak,

 Gabe eguntzeko dira

 Eguzkia lakuak.

 

 Inguratzen dabe koba

 Ondasuna dagona,

 Lurrezko dan gizonaren

 Beloagaz jantzirik,

 Eguzkien Eguzkia

 Eta Argi dan agana,

 Guztiak auspetzen dira

 Umilldadez beterik.

 

 Zabalduten dira gero

 Astindurik Nunzioak

 Ego zuri, ori, urdin,

 Arre, berde, gorriztak,

 Airez uger dakienak

 Balira legez usoak

 Artzaiņai iragartera

 Pozgarrizko albistak.

 

 Jayo dan Erosleari

 Jasorik gloria diņak,

 Aingeru alegereak

 Chic ederto kantauta,

 Ama semeakaz daukez

 Euren gaurko atsegiņak,

 Baraz eroturik dagoz,

 Besteaz zoratuta.

 


Ama Birjiņaren Konzepziņoari

 

Azcue, Eusebio MĒ D. de

 

 Abe Mariya guztiz garbiya,

 Ta iņos orbanik bakoa,

 Jaungoikoaren mirari andiya,

 Ama Konzepziņokoa,

 

 Zeru ta lurren Jaun ta Egillia

 Gizon egin zan baņo len,

 Zu asi ziņan, Ama maitia,

 Guztiz garbirik izaten.

 

 Guztiz ederra sortua zara

 Ta Aingeruak lez garbiya:

 ĄOrtu graziyaz ingurutua!

 ĄSalbaziņoko iturriya!

 

 Ana zeure amak artu zenduzan

 Bere erraiyetan garbirik:

 Ez zendun zeugaz mundura ekarri

 Lenengo loyen azirik

 

 Mundua asi un Jaunak esan ta:

 "Egin bedi oraiņ argiya,

 Eta Zorua lurreratu zan

 Sortu zanian Mariya.

 

 Danak mundura loitu ta gatoz

 Eta Mariya, zu garbi:

 Geure Jaunaren anditasunak

 Zugan egiten dau argi.

 

 Asuero-ren erabagiyak

 Ez eban Ester artuten:

 Danen legian Erregiņia

 Ez zan-bakarrik-sartuten.

 

 Adanen seme guztiyok dogu

 Loi jayoteko legia;

 Baņa Mariyak, Esterrek legez

 Maitetu eban Erregia.

 

 Lege zarragaz mundua egoan

 Gaben azkaneko izarra,

 Lege barriyen eguzki ederra

 Mundura ekarren bakarra.

 

 Au mirariyau ondo etorren, ta

 Jaunak nai eban ta izan zan:

 Jesusen Ama bera lez garbi

 Eta orban barik sortu zan.

 

 ŋNork iruditu lei gere poza

 Oraiņ fedetu danian

 Garbi izan zala ta orban bakoa

 Mariya sortu zanian?

 

 Zeure lenengo garbitasuna,

 Sinistu dogu guk beti:

 Espaņol utsak izan zizian

 Mundu guztiyen aurreti.

 

 Pekatariyen bitartekoa,

 Ama Konzepziņokoa!

 Erexiyatik, arren, gordeizu

 Talde lur Espaņakoa.

 

 Eta emoiyozu biyotz sendoa

 Fediaren Buruari

 Zapaldu deiyon burua, zuk len

 Egin zeutzan sugiari.

 

 Jaiyo baņo len, ta jaiyokeran,

 Ta jaiyo ezkero Mariya

 Biyotz guztiti sinistuten dot

 Beti izan zala garbiya.

 


inprimatu