Uda goiena

Aurraitz

 Egoiaren bultzadak, zurrunbillo ta putz,

 ba-daroaz udaren ondakiñak, aurrez,

 neguaren oiñetan zuntzitzeko, oldarrez,

 euriak sortzen diran lurraldetik arruntz.

 Zidar, urre ta berun egunak laburtzen;

 orbelen dantza-leku egurats epela.

 Urruneko txakurren oiartzun tamala

 zoli dator, aizean, euria iragarten.

 Arrats gorriak ames sakonen iturri;

 mendien koloreak bakea dixuri.

 Urrun gardenen itzak dantzudaz, jauzkari,

 laiño xarama-artean, itxaro pozgarri.

 Zugatzen soiñekoak, kantu ta deskeilla,

 ba-daroaz latsaren eresi gardenak.

 (Zotinka bete ez diran asmu eta amesak).

 Neguaren longaiñaz ba-dator Azilla

 Tamal, argi ta kaden udazkena eder.

 Margo, ames eta aize, pozezko aroa.

 Gaiaren lokarriak etenik, gogoa,

 zelai ulerteziñez, egadaz, aleder.

 Ezkutu gogokoien aro zadortsua!

 Barru-sakonen ari mengalak marapil

 kaden gozatsuaren eresian, amil,

 urrun arrotzai adi galtzen yat zentzua.