Olerkari naigabetua
Aurre-Apraiz
Gogo zaurituaren urratsen zotiņaz,
arrantzazko zidorrez, goibel eta astiro
buruauste ta istillu, naigabez beterik,
yoian olerkaria, nun aurki poz-giro.
Guduaren nekeak bizkarrean astun,
ildakoen lorratzak bularrean akats,
bizi-poza galduta illun inguruak,
odolezko gomutak yetorkozan, garratz
Gogo-zaurietatik odola dario,
biotzaren taupadak barruan itaunka,
espanetara ezin atsekabeen itzak,
ixiltasun itzelak oratuta dauka.
Erri zuzituaren ondamendi adi,
begiramen lauso, galduen gomutaz
Antxe ondatu ziran, maiteen zituanak,
gorrotoaren indar ankerren zapladaz.
Legor ta illun begiak, malkorik bagarik,
areago gogoa guduak ustuta
Maitasun zauritua bultzaka barruan,
itxaropen bagako egunen zarata.
Guduaren anotsak sastaka gogoan,
ondamenen artean geratu zan, auspez
Illen abesti ixilla, otoitzen egadaz,
illuntze kadenean zuntzitu zan, aizez.