Nafarroa
Atallo
1.
Betiko isilduz joan berria zen
neguaren oihartzuna,
udaberriko argi izpiak
garaitu zuten iluna.
Zorionekoa Nafarroa herri
jeiki zitzaigun eguna
gu euskaldunoi eguzkia eta
beroa ekarri ziguna!
2.
Goizean goiz naiz itzarri,
lur batasuna uztarri,
osotasuna egarri.
Nahiz etsaiek berritan ito
urratu hainbat udeberri,
euskara izanik lokarri,
eskua emenez elkarri,
izango gara Euskal Herri.
3.
Egunsentiko amets beroa
eta akatsik gabea,
etorkizuna argitzen duen
hainbat izarren gabea,
lehendabiziko Euskal Herria
arrotu zuen gabea,
haren ondoren zetorrenaren
oinarri eta habea.
4.
Ardo gozoa ez baita sortzen
usteltzeko upeletan,
eguzkia era ezkutatzeko
haitzulotako itzaletan,
Nafarroaren besoak ziren
luzatu bere ahaletan,
Euskal Herria besarkatzeko
nahiaren hegaletan.
5.
Ametsaren izar zuri,
zu zaitudala gidari,
ene Erregek zaindari,
ekin natzaio ditudan muga
zaharrak zabaltzeari,
naizena sendotzeari,
garena finkatzeari,
geroaren aintzindari.
6.
Euskal Herriak zeru gainean
ba du keinuka izarra,
beti aurpegi dirdiratsuez
nahiz eta izan zaharra,
erakutsiaz etenik gabe
batasunaren iparra,
oihukatzen du kateak eta
mugak apurtu beharra.
7.
Nafarroaren besoak ziren
urrutiraino iritsi,
gero ordea lege besatiz
beso motza zuten utzi.
Berdin gertatu zaigu gaurdaino,
hala gertatuko etzi?
arrain handiak beti ohi du
lagun tikia irentsi.
8.
Hauzokoak dira batu,
kideak dituzte elkartu,
arrotzak berenganatu,
euskal herrioi gu izateko
eskubidea ukatu,
gaituzte mugaz hondatu,
bi aldetera banatu,
ezpataz sakabanatu.
9.
Udaberriko goiz eder batez
neskatxa izaten hasia,
bere baitan zeramala gero
ama bihurtzeko hazia.
Hainbat alditan amestutako
etorkizun berezia,
esku gaiztoek baste hainbatetan
zapuztu eta nahasia.
10.
Nola neguak udazkeneren
arnas hestu eta larria,
ito beharrez eraso zuten
Nafarroako herria.
Dohakabea sabel heldua
antzutzera etorria,
udaberriko ametsa uxatu
zuen gauaren gorria!
11.
Gure izate gaixoa,
hainbat aldiz erasoa,
piztia askoren besoa!
Zatoz gugana zorioneko
bake onaren usoa,
urrun gauaren besoa
dasta dezagun gozoa
eta askatasun osoa.
12.
Negu luzean egina dugu
mila negar eta otoitz:
zenbat urtetan neke minetan
gure udaberria noiz?
Libre itzarriko gara baturik
egun berriz goizaren goiz,
haize iheskorra inork ez baitu
preso harrapatu inoiz.
|