Fedea, esperanza ta amorioa
Arzac, Antonio
Penen buka munduan agertzeko
Gaitz ondotik poza etorririk,
Guda-lurrak pake-lorez beterik
¿Zer dezu ekaitza? galdetzen dizut nik.
-Ostrellaka Zeruan pintatua,
Garailarien bandera bezela,
Zeiñagatik espero degun denok
Orro atzetik pake gozatsua.
¿Zuk zer dezu, itsaso aizatua,
Drunbulluka bagaz zabiltzana,
Progatzeko enbata banaturik
Datorrela sosegu laztana?
-Ifar-aize kolera kentzekua,
Nere kopeta oso legundurik,
Ta jarririk, nola ez dakitala,
Zeruaren ispillu egiñik.
Muga-gabeko ondar basamortuak,
Obiz bezela aizeak beteak,
Badituzute guri erakusteko
Neke ondoren deskansu lekuak?
-Ditugu, bai, arbola itzaltsuak
Eta soro guztiz primoreak,
Zeiñatara datoz udaberriak
Ekarririk millaka loreak.
Ta zuk, ichas gizon, arriskuan bizia,
Ta zuk, soldadu, gerrara eramana,
Ta zuk, biotz triste, munduko gora-beran
Gau ta egun beti zabiltzana,
¿Zer dezute garaitzen laguntzeko
Ta gloria beti iristeko?
-"Iru ego, iristeko osoa:
Fedea, Esperanza ta Amorioa!"