Zakurra

Artola, Ramon

 Zakur gaizto bat beti

 intenziyo charrez,

 charkeriyak egiten

 ibiltzentzan errez;

 edozeiñ paketsuri

 kozk egiten zion

 gaiztokeriya beti

 gustatzen zitzaion;

 asto edo zaldirik

 bazuben arkitzen,

 kozkikan egin gabe

 etzion lajatzen;

 beste askotan berriz

 bidian, bakarrik

 billatutzen bazuben

 bei edo zekorrik,

 naiz ez kozkikan egin

 zuben ikaratzen,

 zaunkaka atzetikan

 zion erasotzen.

 Ala egun batean

 asto bat etzanta

 ikusirik zegoala

 joan zan au esan ta:

 -Chuliatu bear det

 asto lukaink ori,

 kozk baten ordez dizkat

 orri egingo bi.-

 Ala segiran ara

 isillikan joanik,

 egin ziyon chit sendo

 atzeko zankotik.

 Astoak igarririk

 eman ziyola miñ,

 alcha zan beriala

 odol beroakiñ;

 eta ikusirikan

 zakur gaizto ura,

 au etorri zitzayon

 berari burura;

 «Berriz egiten badit

 orrek neri kozka,

 muñak autsiko dizkat

 azkar ostikoka;»

 esan ta egin berriz

 zakurrak eroso,

 ziyonian berari

 berriro eraso,

 onek ziyon kolpia

 mutietatik eman

 eta zakurra zuben

 sekulako etzan.

 ...............

 Gaiztakeirikan gabe

 izan bear degu,

 mundu ontan luzaro

 bizi nai badegu;

 ¿ondo ezdabillenak

 gauz onikan aldu?

 ez, iñoiz ere, baizik

 gaizki bukatzendu.