Saguba eta katuba
Artola, Ramon
Goiko sola zulotik
begiraka beera,
zegoala bein saguba
gelacho batera,
apalean ikusi
zuben jankai ona,
manteka maskuri bat
asiya zegona,
eta jachi naiean
zebillela aruntz,
achaparrakin zerbait
koiska egiņik uts,
erori ta portunak
emanikan ala,
zuzen buruz sartu zan
maskuri artara:
an zala gertatutzen
oso guriturik,
eta pasa zitzaion
gauzaz arriturik,
esan zuben: baņan zer
gertatzen zait neri,
egiyetan otenaiz
ni onuntz erori:
ezin sinist liteke
amets bat eztanik,
onelako portunik
gaur egiterik nik,
eroritzia etzait
gertatu kaltia,
ai au nere poza ta
nere suertia;
eta oek esanaz
berriro jan ta jan,
ari zala sarturik
buruz manteketan,
katuba pasarikan
zulo atekotik,
saguba artu zuben
isats atzekotik,
eta galdetu ere
gabe zu nor zera,
manteka maskuritik
kanpora atera,
eta an bertan zuben
egin otorduba,
janik sagu mantekaz
gozo gurituba.
..............
Kolpez egiten dana
portunaren jabe,
kolpez geldi liteke
portunarik gabe;
poz iraunkorrik ezin
bailiteke billa,
zeņen poz batentzako
penak dauden milla.
|