Kamelluba

Artola, Ramon

 Au berez oso jibosoa ta

 molde gabea izanik,

 ederragorik munduban uste

 etzuben beste bat zanik;

 otsoagatik esaten zuben

 itsusi puska bat zala,

 leporik jira ezin zubena

 licharrero bat baitzala:

 astoagatik baldan bat zala

 belarri luze ta guzi,

 eta tontoa, bere igualik

 etzala beste ikusi:

 arzagatikan berriz, zubela

 korputz trakez to zatarra,

 muturra oso itsusiya ta

 jenioz zala zakarra;

 eta onela guziakgatik

 zubela beti zer esan,

 beta ederra zala ustean

 panparroikiro bizi zen:

 bada onela zala eta bein

 bere joaneran mendiyan,

 bide sior bat pasa eziñik

 oso irrisku aundiyan,

 arkitzen zala artu naiean

 beste bide bat obea,

 anka batekin irrist egiñik

 jo zuben mendiz goi bea;

 eta kolpeaz gelditurikan

 zenzu gabe ill moduban,

 gisa arretan egon zan korde

 gabe iru lau orduban.

 Aldi char ura etzan ta egin

 eta kontura zanean,

 bere buruba arkitu zuben

 zutik ur eskin batean;

 eta ur artan ikusirikan

 errenu here iguala,

 sinistu zuben erreñu ura

 animaliren bat zala;

 eta begirik ezin zubela

 ura ikusi ta jira,

 esan zuben-¿ni non nabill emen?

 ¿ni zeri nago begira?

 gure lurretan ezta ikusten

 modu ontako gauzikan,

 animalirik orren zatarrik

 orren itsusi puskikan;

 bere burubak diruri eltze

 bat belarritik gabea,

 eta lepoak ustai oker bat,

 korputz neurriyan du mea;

 gañean berriz konkorra dauka

 jiba du, eta aundiya,

 orren bizkarrak diruri dala

 Akelarreko mendiya:-

 eta onela, egon ondoren

 begira zangar zar ari,

 aiskidea:-¿zu nor zera?-zion

 galdetu gero berari;

 bañan erreñu bereak nola

 etzion ezer eranzun,

 ba,-au gorra da dudikan gabe,-

 bere artean esan zun;

 palta geiago ditubenikan

 danik eznuke esango,

 munduban patu gaiztogokorik

 ezta beste bat izango:

 eta aupean oek esanaz

 asi zanean mugitzen,

 ikusi zuben animali ark

 ere ziola segitzen;

 eta zain charrak emanik artaz

 proga gisan zan gelditu,

 eta besteak ere etzuben

 ankik aurrera mugitu:

 arretaz oso sinisturikan:

 ura erreñu bat zala,

 ark an ikusten zubena, bere

 ichura baizik etzala,

 esan zuben-¡ai! patu char nerez

 ni neroni naiz gauz ori,

 nerau zer naizen kontura ez naiz

 orain artean erori;

 palta guziyak gañean dauzkat,

 au da martiri gogorra,

 gelditzen zaidan poza, bakarrik

 da ez naizela ni gorra.-

 ........................

 Burlosorik aundinak

 burlagarrik izan

 oi gera, kamelluba

 gertatu zan gisan;

 gerok izanik jiba

 klase denen jabe,

 ez baikera pasatzen

 burlik egin gabe.