Jolascho bat. Nagusia eta maiztarrak

Artola, Ramon

 Eche baldar samar bat

 Pasai San Juangoan,

 jabe gabe gelditu

 zan iya lengoan;

 nagusiya izanik

 oso gizon ona,

 luzaro Donostiyan

 bizitzen dagona;

 eta maiztarrak berriz

 arrantzale zarrak,

 eskale onak bañan

 pagatzalle charrak.

 Oek, nausiyak beti

 gañean zituben,

 zuben eche zarraren

 kejaz baitzituben,

 batean ituitea

 zutela oiyera,

 bestean aba zarra

 joan zala lurrera:

 urrena berriz itsas

 aldeko balkoiya,

 autsi ta joan zirala

 itsasora iya;

 eta isildu zezan

 maiztar jende ura,

 maiz eragiñarazten

 zuben egitura;

 bañan errentarikan

 kobratzerik etzan,

 onetarako beti

 zerbait espa baitzan;

 arraiyak oso guchi

 ematen zubela,

 edo tresnak galduta

 jiratzen zirala.

 Giza modu oetan

 zirala batean,

 pipa fumatzen bere

 echeko atean

 zegoala nausi ona

 sosegu osoan,

 maiztar charrak berriro

 zitzaizkan aruntz joan,

 esanaz:-«Jauna, autsi

 zaigu eskallera,

 eta amona joan da

 goi goitikan beera,

 eta aren moduban

 joan ez gaitezen gu,

 arren lenbailen konpon-

 arazo bear du;

 zeñei eranzun zien

 korajez beterik:

 -Ez nua konpontzera

 geiago echerik:

 gastatzen segitzekoz

 prochurikan gabe,

 naiago det aurrera

 izan echegabe;

 ala, ez onuntz bildu

 berriro kejikan,

 zuazkitet betiko

 nere aurretikan;

 berriz ez nazazuten

 sutu onenbeste,

 zuentzat echia ta

 an konpon zaitezte;

 ...................

 ...................

 -bai bañan; esan zion,

 maiztarrak segiran,

 ezin konpon gindezke

 echearekiñ an;

 bere gañean zenbait

 zenso omen ditu,

 ala degu lendanaz

 zenbait aldiz aitu;

 eta nola ezdegun

 nai guk kargik artu,

 naibadu jabetuko

 gera bai artaz gu,

 bañan onetarako

 ezer trabik gabe,

 bedorri geldituta

 zensoaren jabe.