Leoia eta zakurrak
Artola, Jose
Leoi zar samar batek
zituben zakur bi,
morroitzako artubak
bizi nairik ongi;
abek ziran serbitzai
ta mandatariyak,
berari ipintzeko
otordu guziyak;
baņan leoia ain zan
jeniyoz zakarra,
zeņak dantzatzen zuben
noiz nai atzaparra;
egun batian berak
zituben otso bi,
berarekin batian
jatera ekarri;
eta deiturik bere
serbitzai biyai,
esan zuben:-Gaur emen
gauza ona jarri,
ea gusto ematen
diyegun oyei.-
Eranzun zuben:-Ondo
da, bai, nagusiya,
egingo da bedorren
agindu guztiya...-
Baņan biyak elkarri
au esan zioten:
"Atzamarrak ugari
zizkiguk egiten,
ez dek portatzen bera
gurekin aiņ ondo,
ta kanpotarrak nola
diraden izango,
beren aurrian oso
lotsaz beterikan,
alde egin dezagun
biyak emendikan...
Esan ta egiņ, biyak
joan ziran igesi,
etzan geyago ayen
illerik ikusi."
...............
Serbitzari leyala
izan nai dutenak,
berak lenbizi bear
dute izan onak;
bestela gertatzenda
uste eztanian
alde egin ta geldi
estuasunian.
|