Leoia eta zakurrak
Artola, Pepe
Leoi zar samar batek
zituben zakur bi;
morroitzako artuak
izan nairik ongi;
abek ziran servitzai
ta mandatariyak,
berari ipintzeko
otordu guziyak;
bañan leoia ain zan
jeniyoz zakarra
zeñak noiz nai dantzatzen
zuben atzaparra.
Egun batez leoiak
zituben otzo bi,
berarekin batean
jatera ekarri
eta deiturik beren
aurrera biyari,
esan zuben-gaur gauzik
ederrenak jarri,
gusto eman zayogun
kampotar oyei;
presta zazute askar
jan dezagun sarri.
Erantzun zuten, ondo
da chit, naguziya,
egingo da bedorren
aginte guziya;
bañan biyak elkarri
au esan zioten,
atzamarrak ugari
zizkiguk egiten:
ezdek portatzen ori
gurekiñ aiñ ondo,
ola gaur kampokuak
dirala egongo,
beren aurrean oso
lotzaz beterikan,
alde egin dezagun
biyak emendikan;
esan bezela biyak
joan ziran igazi
etzan geyago ayen
illerik ikusi.
..............
..............
Serbitzai leyalak
izan nai dutenak,
berak lenbizi bear
dute izan onak;
bestela gertatzenda
uste eztanian,
alde egin ta geldi
estuazunian.
|